بریده‌هایی از کتاب همسر شوهرم

ما همه به رویاهایمان نیاز داریم. میل به زیبایی و برازندگی آرزوی همهٔ ماست.

زندان به راستی دنیایی ناشناخته است. جایی که در آن از کسانی نگهداری می‌شود که هریک به نوعی مرتکب خطایی در زندگی شده‌اند.

باور بکنید یا نه، قانون همیشه حقیقت محض نیست. برخی به‌واسطهٔ آن از بند رها می‌شوند. برخی دیگر به‌واسطهٔ آن به‌خاطر جرمی که مرتکب نشده، به زندان می‌افتند. و یک درصد معینی از آن «بی‌گناهان» برای جرایم دیگری که پیش‌تر مرتکب آن شدند، به بند می‌افتند. بنابراین، می‌توانید بگویید که در نهایت به‌واسطهٔ قانون توازن صورت می‌گیرد.»

من نیاز دارم که هر طور شده است به جلو گام بردارم. در برابر دیدگانم، آینده به لوح تمیز و دست نخورده‌ای می‌ماند. هرروز به خودم قول می‌دهم که گذشته را در همان گذشته رها سازم و کاری به آن نداشته باشم.

زندگی به بلندای یک عمر است.

بدان که ممکن است همیشه همه چیز آن‌طور که تو انتظارش را داری پیش نرود. تلاش کن خودت را آمادهٔ هر اتفاقی بکنی، بدان که اگر نتیجه بر وفق مرادت نبود، دنیا به آخر نخواهد رسید

چرا به کسی که این‌قدر به تو آسیب زده است اهمیت می‌دهی؟

افسوس می‌خورد که ای کاش مادرش همیشه در کنارش بود.

تولد. مرگ. دو چیز متضاد که، فراتر از درک ما، با هم وجه اشتراک دارند. هر دو در نقطهٔ آغازین. هر دو در نقطهٔ پایان. هر دو معجزه‌هایی هستند که قادر به توضیح دادن آن نیستیم.

شما به راستی نمی‌توانید ازدواجی را از ذهنتان پاک کنید. یک تکه کاغذ، یک پاکن یا یک لاک غلط‌گیر به حساب نمی‌آید. درست است که آن می‌تواند، از لحاظ قانونی، قرارداد میان دونفر را نفی کند، همان‌طور که وکیلی می‌تواند این کار را بکند. اما خاطره‌های به‌جا مانده، عادت‌ها و الگوهای رفتاری که میان زن و شوهر به‌وجود می‌آید را نمی‌تواند از ذهن پاک کند و برای همیشه ازبین ببرد. فرقی نمی‌کند که میانشان چه گذشته است و رابطهٔ خوبی با هم داشته‌اند یا نه. این کار خیلی آسیب‌زاست

اما آیا زندگی پیچیده‌تر از آنی که باید باشد، نیست؟

ازدواج، بالا و پایین‌های بسیاری دارد. اما خود شما هستید که در فراز و نشیب‌های زندگی ایفا کنندهٔ نقش مهمی هستید.

همیشه با اختلاف افتادن میان گروه مقابل، شما می توانید یک قدم جلوتر قدم بردارید.

آنچه ما در زندگی خواهانش هستیم و آنچه بدان درزندگی نیاز داریم، دوچیز کاملاً متفاوت است. اما ارزیابی ارزش واقعی این دو حریف، شاید تا آخر عمر نیز امکان پذیر نباشد. در حال حاضر، فقط یک چیز را به راستی می‌خواهم. زندگی کردن.

این دنیا، دنیایی پر از رقابته. ذره‌ای گذشت توش پیدا نمی‌شه.

زندگی مشترک بالا و پایین‌های خودش را دارد،

احساس‌ها با گذرزمان هیچ تغییری نمی‌کنند. ترس. هیجان. تشویش. احساس گناه

عدالت در هر حال باید اجرا بشه.»

ای کاش می‌توانستم زمان را به عقب برگردانم.

«یه زمان‌هایی می رسه که آدم می‌بینه خودش داره قسم می‌خوره که آبی، سیاهه. همهٔ ما این اتفاق برامون می‌افته.