بریده‌هایی از کتاب رهایی از اختلال وسواس

تمرکز اختلال وسواس‌تان بر تعداد محدودی از عدم قطعیت‌هاست که منبع (یا منابع) اضطراب شما شده است. افکار و احساسات ترسناک و ناخوشایند ناشی از این عدم قطعیت‌ها وسواس نامیده می‌شود.

فراموش نکنید که منطق به تنهایی احساسات را تغییر نمی‌دهد.

هستهٔ اختلال وسواس این است که تلاش کنیم تا به اطمینان صد درصدی برسیم و از این طریق، از عدم قطعیت رهایی یابیم.

سوگواری فرآیند حرکت از رؤیا پردازی به سوی واقعیت انگاری و پذیرش است. در حالت سوگ ممکن است همیشه دلتان برای فرد مورد علاقه تنگ شود، ولی دوباره می‌آموزید که از زندگی در اینجا و اکنون لذت ببرید.

حضور دائم شک و تردید در مورد آنها نشان داده است که قطعیت دست نیافتنی است

بیشتر وسواس‌ها به علت ترس از پیامدهایشان است. این امکان وجود دارد که با شناسایی وسواس‌تان به راحتی پیامدی را که از آن می‌ترسید پیش‌بینی کنید

احساس‌های ما ترکیبی است از آنچه در محیط بیرونی و درونی اتفاق می‌افتد.

۲.متن‌های مواجههٔ تجسمی را با جزئیات بیشتری طراحی کنید تا منعکس کنندهٔ نگرانی‌های واقعی شما باشند. هر چقدر که متن‌های شما جزئیات بیشتری داشته باشند در زمینهٔ تسریع فرآیند پذیرش و عادت کردن به ترس‌های خود مؤثرتر خواهند بود

این بدین معنی است که هدف از شناسایی تحریف‌های شناختی سرانجام کنار گذاشتن آنها به عنوان افکاری غیرمنطقی، تغییر احساسات یا کمک به شما برای احساس قطعیت به هر نحو ممکن نیست. تمام اینها مثال‌هایی از خنثی‌سازی هستند. اگر از درمان شناختی رفتاری به این شکل استفاده کنید، در واقع در حال اضافه کردن یک آیین‌مندی اجباری جدید به خزانهٔ آیین‌مندی‌های وسواسی خود هستید.

شکست در زمینهٔ پیشگیری یا تلاش برای پیشگیری از چنین آسیب‌هایی به شکل احساس گناهی تجربه می‌شود که بسیار شبیه با احساس گناهی است که اگر مستقیماً موجب آن آسیب‌ها شده باشید، تجربه می‌کنید

در خصوص این تحریف شناختی هدف درمان متوقف کردن افکار نیست، بلکه باید یاد بگیرید با حضور این افکار در ذهن‌تان کنار بیایید و در عین حال وجود آنها شما را آشفته نکند. با این وجود، اگر تلاش کنید که بر عادی بودن وجود این افکار و در نتیجه مضر نبودن آنها تأکید کنید، در واقع در حال خنثی‌سازی و تشدید اختلال وسواس خود هستید. در عوض، هدف شما از شناسایی و اضافه کردن این تحریف به فهرست خود، یادآوری این نکته است که تلاش شما برای کنترل افکار نتیجه بخش نخواهد بود، که این امر موجب می‌شود روش مواجهه مناسب‌ترین روش برای مقابله با این افکار باشد.

در خصوص این تحریف شناختی هدف درمان متوقف کردن افکار نیست، بلکه باید یاد بگیرید با حضور این افکار در ذهن‌تان کنار بیایید و در عین حال وجود آنها شما را آشفته نکند. با این وجود، اگر تلاش کنید که بر عادی بودن وجود این افکار و در نتیجه مضر نبودن آنها تأکید کنید، در واقع در حال خنثی‌سازی و تشدید اختلال وسواس خود هستید. در عوض، هدف شما از شناسایی و اضافه کردن این تحریف به فهرست خود، یادآوری این نکته است که تلاش شما برای کنترل افکار نتیجه بخش نخواهد بود، که این امر موجب می‌شود روش مواجهه مناسب‌ترین روش برای مقابله با این افکار باشد.

پس چه وقت می‌توانیم بفهمیم تصمیمی که گرفته‌ایم درست بوده است یا نه؟ زمانی که دیگر خیلی دیر است که تصمیم‌مان را عوض کنیم. برای مثال، روز عروسی‌تان را به خاطر بیاورید، بیشتر افرادی که ازدواج می‌کنند انتظار دارند ازدواج موفقی داشته باشند. اگر زندگی مشترکتان بعد از پنجاه سال زندگی سعادتمند هنوز ادامه دارد، به این نتیجه می‌رسید که پنجاه سال پیش چه انتخاب خوبی داشته‌اید. اما اگر ازدواج شما بعد از هشت سال به طلاق منجر شود، به این نتیجه می‌رسید که انتخاب نادرست و بدی داشته‌اید.

سوگواری کار آسانی نیست، ولی دوری گزینی و اجتناب از درد سوگواری؛ یعنی اینکه خود در را در دام رؤیا پردازی بیندازید که هیچ وقت هم به واقعیت نخواهد پیوست. دقیقاً مانند آن قمارباز، آن عاشق و شاید دقیقاً مثل شما با اختلال وسواس‌تان.

سوگواری فرآیند حرکت از رؤیا پردازی به سوی واقعیت انگاری و پذیرش است.

در یک رابطهٔ نافرجام ممکن است زنی با وجود اینکه از همهٔ ایرادهای همسرش اطلاع دارد چنین عنوان کند که نمی‌تواند او را ترک کند چون دوستش دارد. این خانم آرزو می‌کند که چقدر عالی می‌شد اگر همسرش می‌توانست برای همیشه آن فردی شود که بعضی اوقات هست. آنچه در واقع او می‌گوید، این است که این مرد را در ۲۰ درصد مواقع دوست دارد و آرزو می‌کند ای کاش ۸۰ درصد تغییر کند. حتی اگر همسرش هم تغییر کند، با این وجود او حالا فرد دیگری خواهد بود. واقعاً همسرش را دوست دارد؟ خواهم گفت نه دوست ندارد. یا با یک نگاه دقیق‌تر، او ۲۰ درصد همسرش را دوست دارد، آنچه این خانم نیاز دارد این است که فرد دیگری را پیدا کند که از نظر او ویژگی‌های بیشتری برای دوست داشته شدن و ویژگی‌های کمتری برای تغییر کردن داشته باشد

تصور کنید هنگام غروب خورشید همراه با فرد مورد علاقه‌تان در ساحل هستید و با خودتان فرض می‌کنید اگر ثروتمند بودیم می‌توانستیم الآن در جزایر افسانه‌ای و باور نکردنی کارائیب در اقیانوس اطلس در حال تماشای غروب زیبا با پیش خدمت‌هایی که با یک بشکن نوشیدنی‌های گرمسیری استوایی را می‌آورند، باشیم. تصور زیبایی است، اما اگر وقت خود را با چنین خیال‌پردازی‌هایی سپری کنید، زیبایی واقعی غروب ساحل را که در حال حاضر در آن حضور دارید، در نظرتان تیره و تار می‌شود.

آیا در دنیایی که هر اتفاقی می‌تواند رخ دهد، می‌توان به راحتی زندگی کرد؟

هر تغییری که در زندگی‌تان ایجاد می‌کنید، مستلزم انتخاب هدف‌های خاصی و سپس تقسیم آنها به هدف‌های فرعی کوچک‌تر است و این هدف‌های کوچک خود عامل تعیین کنندهٔ اعمال و رفتارهایی خواهند شد که می‌بایستی برای نیل به هدف‌های اصلی‌تان انتخاب کنید.

تصمیم شما مبنی بر اینکه چگونه و از چه طریقی می‌خواهید بیاموزید که با عدم قطعیت زندگی کنید، خود زیر ساخت و سنگ بنای برنامهٔ بهبودی‌تان است،