بریده‌هایی از کتاب ده فرزند هرگز نداشته خانم مینگ

تجربه مثل شمعی است که فقط کسی که آن را در دست گرفته، روشن می‌کند.

تنها تخیل است که با تولید خیالات و سعی در ایجاد رؤیاها، انسان‌های بدیع و خلّاق می‌سازد؛ بدون آن، ما به هم نزدیک‌ایم، زیادی نزدیک، مشابه، دمرافتاده روی همدیگر در صندوق‌های واقعیت.

ستایشگرانِ حقیقت خود را وحشی نشان می‌دهند، و سنجیدگی، برتر از صداقت است. برای انسجام جامعه، آرامش و تفاهم بالاتر از حقیقت جای دارد.

انسان والا بدون رابطهٔ خویشاوندی خود را دوست نشان می‌دهد؛ انسان پست بدون دوستی خود را فامیل نشان می‌دهد.

تصور می‌کنیم که کم‌یاب هستیم درحالی‌که از یک قالب درست می‌شویم؟ شبیه به‌هم هستیم، حتی در ادعای منحصربه‌فرد بودنمان شبیه به‌هم هستیم...