بریده‌هایی از کتاب شبح مرگ بر فراز نیل

آدمهایی که این طرف و آن طرف در مورد کاری که می‌خواهند بکنند جار می‌زنند معمولاً آن کار را انجام نمی‌دهند.

شما به هر چیز جدی می‌خندید و همه را مسخره می‌کنید. تحصیلات، فرهنگ، حتی مرگ! نمی‌شود روی شما حساب کرد. تکیه‌گاه محکمی نیستید.

نمی‌شود گذشته را تغییر داد و باید اوضاع را همان طور که هست پذیرفت، حتی اگر وضع امروز نتیجه رفتار دیروزمان باشد.

تعداد زنهای واقعاً دوست‌داشتنی دنیا چندان زیاد نیست. اما تو اتفاقاً یکی از آنها هستی، مادر.

از آن ندیمه هم چیز زیادی نمی‌دانم. اما باز هم مطمئنم که بالاخره یک نفر یک جای دنیا دوستش داشته و به او اهمیت می‌داده.

کاری هم از دستم برنمی‌آید. فراموش کرده‌ام چطور مهربان باشم.

بگذارید ببینم، یعنی شما می‌گویید که کشتن یک انسان کار بدی است؟ حتی اگر آن انسان شما را زجر داده باشد و همه چیزتان را از شما گرفته باشد؟

ــ وقتی آدم جوان است فکر می‌کند عشق همه چیز زندگی است. اما این درست نیست

باید از دید شرقی‌ها به مرگ نگاه کرد. در نظر آنها مرگ فقط یک اتفاق است و اصلاً به چشم نمی‌آید.

بعد آهی بلند و جگرسوز کشید و گفت: ــ چقدر خسته‌ام ... به حدّ مرگ خسته‌ام.

می‌دانید، مردها دوست ندارند که همسرشان آنها را بیشتر از حدی که آنها همسرشان را دوست دارند دوست داشته باشد.

نمی‌شود گذشته را تغییر داد و باید اوضاع را همان طور که هست پذیرفت، حتی اگر وضع امروز نتیجه رفتار دیروزمان باشد.

چه حرف یاوه‌ای است که می‌گویند جوانی دوره شادمانی و خوشبختی است. نه، انسان در دوره جوانی از هر زمانی آسیب‌پذیرتر است.

آدمهایی که این طرف و آن طرف در مورد کاری که می‌خواهند بکنند جار می‌زنند معمولاً آن کار را انجام نمی‌دهند.

اگر اوضاع و احوال یکی خوب باشد، کنار آمدن با مسائل سخت برایش ساده‌تر خواهد بود.

کشتن مردم کار بی‌نهایت ساده‌ای است ... چندوقت که می‌گذرد دیگر همه چیز برای آدم عادی می‌شود. این فکر که فقط خود آدم اهمیت دارد و آدمهای دیگر به هیچ دردی نمی‌خورند چیز خطرناکی است!

از آن روزهایی است که آدم از زندگی سیر می‌شود. از آنهایی که آدم هر لحظه منتظر است اتفاقی بیفتد.

جوانا زیرلب گفت: ــ ولی آدمْ عاشق که می‌شود قوه تشخیصش از کار می‌افتد.

خانم آلرتون کمی به خود لرزید و گفت: ــ عشق می‌تواند چیز بسیار ترسناکی باشد. ــ به همین خاطر است که اکثر داستانهای عاشقانه بزرگ دنیا پایان غم‌انگیزی دارند.

مردم می‌گویند عشق همه چیز به آدم می‌دهد. این حرف اصلاً درست نیست ... زنهایی که عشقی مثل عشق ژاکلین به سایمون در سینه دارند به موجودات خطرناکی تبدیل می‌شوند. اولین بار هم که او را دیدم همین را با خودم گفتم و درست بود ...