بریده‌هایی از کتاب ما شروعش می کنیم

تا وقتی که او بخشی از زندگی من است، می‌ترسم که هیچ نوع رابطه یا حتی دوستی بین من و اطلس وجود داشته باشد.

من خود به این درک رسیده‌ام که رهایی از موقعیتی که از تو سوءاستفاده می‌کنند در مقایسه با بلندکردن یک ساختمان به قدرت بیشتری احتیاج دارد.

هرکسی که تابه‌حال همسری سوءاستفاده‌گر و بدرفتار را ترک کرده و یک‌جورهایی پایه‌های زندگی‌اش را حفظ کرده، شایستهٔ یک مدال یا یک مجسمه یا یک فیلم ابرقهرمانی تمام‌عیار است.

می‌گویم: «دستت درد نکنه. غذا چیه؟» اطلس می‌گوید: «غذای مخصوص آخرهفتهٔ رستورانمون. اسمش رو گذاشته‌یم پاستای چرا بهم محل نمی‌ذاری.»

گاهی اوقات سخت‌ترین تصمیماتی که یک فرد می‌تواند بگیرد به احتمال فراوان به بهترین نتایج منجر می‌شود.

یادداشتی ذهنی از اهمیت این لحظه برمی‌دارم. این کار را زیاد انجام می‌دهم. به‌طور ذهنی چیزهای مهم را که نشانه‌هایی از زندگی‌ام هستند در نهایت به حالت عادی بازمی‌گردند.

هرکسی که تابه‌حال همسری سوءاستفاده‌گر و بدرفتار را ترک کرده و یک‌جورهایی پایه‌های زندگی‌اش را حفظ کرده، شایستهٔ یک مدال یا یک مجسمه یا یک فیلم ابرقهرمانی تمام‌عیار است.

نمی‌توانم به‌دروغ بگویم دلم برای رایل تنگ نمی‌شود، چون دلتنگش هستم. دلم برای رابطه‌ای که زمانی داشتیم تنگ می‌شود. دلم برای خانواده‌ای که می‌توانستیم برای امرسون باشیم تنگ شده است. اما می‌دانم که تصمیم درستی گرفته‌ام، حتی اگر گاهی اوقات زیر بار سنگینی آن درهم می‌شکنم.