بریده‌هایی از کتاب ما شروعش می کنیم

من به وانمودکردن به شناکردن ادامه می‌دهم، درحالی‌که واقعاً تمام کاری که انجام می‌دهم شناوربودن است.

زندگی چیز خنده‌داری است. ما فقط چند سال فرصت داریم که آن را زندگی کنیم

این باور سمی وجود دارد که خانواده باید باهم باشند فقط چون خانواده‌اند. اما بهترین چیزی که تا الآن برای خودم انجام داده‌ام این بوده که از آن‌ها فاصله گرفته‌ام. وقتی به این فکر می‌کنم که اگر از آن‌ها فاصله نگرفته بودم الآن کجا بودم، می‌ترسم

ما آدم هستیم. ما انسان هستیم. و این‌که انسان‌ها می‌توانند برخی اوقات ناامیدکننده باشند.

من همیشه تمام تصمیمات خوب را در زمان مناسب نگرفته‌ام، اما این واقعیت که من شجاعت پیدا کردم تا این تصمیم‌ها را بگیرم همان چیزی است که می‌خواهم بر آن تمرکز کنم.

من به افرادی که حس مثبت وارد زندگی‌ام می‌کنند وفادارم. من به افرادی که می‌خواهند مرا بسازند و خوشحال ببینند وفادارم. این‌ها افرادی‌اند که می‌خواهم برایشان در مورد زندگی‌ام تصمیم بگیرم.

به زندگی نکردن با او عادت کرده بودم. اما حالا که او برگشته است، مطمئن نیستم که بدون او بتوانم زنده بمانم.

آرزوی من است که ماهی‌ام باشی

این باعث می‌شود که بخواهم نامهٔ دیگری برای او بنویسم، اما حتی بیشتر از آن، می‌خواهم در حضور او باشم و در مورد این چیزها رودررو صحبت کنم. می‌دانم که همه‌چیز را آهسته پیش می‌بریم، اما هرچه بیشتر در کنار او باشم، برای بودن دوباره در کنارش بی‌تاب‌تر می‌شوم.

گاهی اوقات سخت‌ترین تصمیماتی که یک فرد می‌تواند بگیرد به احتمال فراوان به بهترین نتایج منجر می‌شود.

گاهی اوقات سخت‌ترین تصمیماتی که یک فرد می‌تواند بگیرد به احتمال فراوان به بهترین نتایج منجر می‌شود.

ما چندان حواسمان را به چیزهایی که در زندگی‌مان تأثیر دارد نمی‌دهیم.

زندگی برای من همیشه مثل باری بود که باید حمل می‌کردم.

لیلی! خنده‌دار است که به‌محض این‌که برای اولین بار احساس می‌کنی عاشق شده‌ای ناگهان میل زیادی برای اظهار آن داری.

من تمام زندگی‌ام را بدون این‌که بدانم عشق چه احساسی دارد گذرانده بودم.

باور دارم که بدترین روز زندگی‌ام را شاهد بودی. و من روزهای بدی را گذرانده‌ام. اما وقتی تو در آن هستی، به‌نظر می‌رسد هیچ‌چیز در لحظه بدتر از یک باد شکم نیست.

زندگی برای من همیشه مثل باری بود که باید حمل می‌کردم. چیزی سنگین و مبهم که باعث می‌شد بیدارشدن‌ها سخت و خواب‌رفتن کمی ترسناک شود. اما این به آن خاطر بود که هجده سال را بدون این‌که بدانم دوست‌داشتن کسی تا این حد چه احساسی دارد سر کرده بودم.

این باور سمی وجود دارد که خانواده باید باهم باشند فقط چون خانواده‌اند

«چی‌کار می‌کنی؟» «به جاش توی انجام‌دادن تکالیفش کمک می‌کنم. سعی می‌کنم وانمود کنم به تو فکر نمی‌کنم.»

برخی اوقات احساس می‌کنم رایل هیولایی در خود دارد که مدام در جست‌وجوی این است که آزرده‌خاطر شود.