بریده‌هایی از کتاب آخرین پرواز

نصیحتی بهت می‌کنم. مردم چیزی رو باور می‌کنن که تو می‌خوای.

اگر خودمان راوی داستان‌مان نباشیم هیچ‌وقت نمی‌توانیم کنترل روایت را به دست بگیریم.

آدم‌ها وقتی نگرانن اشتباه می‌کنن.

آخرین پرواز شروع یک آزادی است.

مردم بیشتر به پول احترام می‌ذارن و زیاد سؤال نمی‌پرسن

«مردم هرگز چیزی رو که من می‌بینم، نمی‌بینن.»

شانه‌هایش خمیده‌اند گویی منتظر مشت و حملهٔ بعدی است.

«ترک کردن خیلی شجاعت می‌خواد.»

کلر، راه‌حل‌ها خودشون ظاهر می‌شن. ولی باید به اندازهٔ کافی شجاع باشی تا بتونی ببینی‌شون.»

وقتی همه‌چیز را از دست می‌دهی نترس بودن آسان می‌شود.

نمی‌توانستم هرگز به کسی بگویم که او با من چه کرده است چون مهم نیست که من چه می‌گویم یا چقدر بلند آن را فریاد می‌کشم. حرف‌هایم زیر عشق مردم به تنها پسر مارجوری کوک دفن می‌شد.

برای از بین بردن کوچک‌ترین ردپا جزییات زیادی نیاز است چون همیشه چیزی به جا می‌ماند؛ یک سر نخ کوچک، ذره‌ای از حقیقت، یک اشتباه.

احساس می‌کنم که این پایان چقدر حتمی است و برایم جای سؤال است که آیا ارزشش را دارد؟ آیا شرایطم بهتر می‌شود؟

چیزی که نمی‌توانم به آنها بگویم این است که همیشه برای کمی حریم خصوصی در جنگم.

ممکن است شانه به شانهٔ کسی باشید که نمی‌داند این آخرین لحظاتی است که به عنوان خودش در حال زندگی است.

آزادی زمانی به دست می‌آید که سکوت نکنیم و دست در دست هم برای تحقق آن بجنگیم.

هر چیزی که می‌خواهی در آن سوی ترس است.

مرگ هر رؤیا ارزش سوگواری دارد

مهم‌ترین لحظه بهم کمک کردی. بیشتر از چیزی که بهش امید داشتم.»

«یکی رو نشونم بده که زندگی‌ش پیچیده نیست.»