بریده‌هایی از کتاب دزیره

اعلاميه گزارش می‌داد که ناپلئون يک گلوله به‌وسط جمعيت و اغتشاش کنندگان شليک نمود... جمعيت! اغتشاش کنندگان! محققاً اينان مردمی بودند که در دخمه‌ها زندگی کرده و قادر به پرداخت قيمت کمرشکن نان نبوده‌اند... آری مادر ناپلئون هم در دخمه زندگی می‌کند. «مادام فرزند شما نابغه است...» «متأسفانه... بله».

ـ حقوق بشر لغو نخواهد شد پدر؟ ـ خير. هرگز اين حقوق لغو نخواهد شد ولی ممکن است موقتاً مخفيانه و يا علناً پايمال گردد، ولی آنان که اين حقوق مقدس را پايمال می‌سازند در مقابل تاريخ و نسل‌های آينده بدترين و گناهکارترين افراد به شمار خواهند رفت.

هر ملتی که قادر باشد گذشته درخشان خود را فراموش نموده و از باليدن به گذشته چشم پوشی کند مقتدر و تهديدآميز خواهد شد.

. ما خود را با فتوحات خود می‌کشيم و قربانی فتوحات خود می‌شويم.

مادرجان بسيار برای پدرم متأثرم، ولی يک نفر نمی‌تواند در عين حال هم جمهوريخواه و هم وليعهد باشد.

«دخترم اگر در هر موقع و هر مکان شخصی برادران هموطن خود را از حقوق آزادی و مساوات محروم کند کسی اجازه طلب بخشش برای آن شخص نخواهد داشت»

هرگاه در هر زمان و مکان کسی برادران هموطن خود را از حقوق آزادی و مساوات محروم کند، کسی اجازه طلب بخشش برای آن شخص نخواهد داشت. زيرا دخترم پس از اعلام حقوق بشر حکمروايان و فرمانبرداران يکسان از اين حقوق برخوردار می‌شوند.

در فرانسه برای استقرار مساوات در بين مردم سيلاب‌های خون جاری گرديد. در هانور سرزمين دشمن يک حرکت نوک قلم برای اجرای حقوق بشر کافی بود

ـ او تاج خود را از گند آب رو شکار کرد، ولی تاج تو را ملتی که فعلاً بوسيله پادشاهی حکمفرمايی می‌شود تقديم کرده

«تاج فرانسه در راه آب افتاده، فقط يک نفر بايد خم شود و آن را بردارد...» بله ناپلئون خم شده و تاج فرانسه را از منجلاب برداشته بود، تاج امپراطوری.

ـ مردم فرانسه صدها سال رنج کشيده‌اند. از رنج و تعب اين ملت ستم‌ديده که تحت فرمانروايی جباران، خواری و زبونی کشيده دو شعله مختلف زبانه می‌کشد. يکی شعله عدالت، ديگری شعله کينه و غضب. شعله غضب و کينه با جويهای خون فرو خواهد نشست. ولی شعله ديگر، دخترم آن شعله مقدس هرگز کاملاً خاموش نخواهد شد.

يک نفر که نزديک او بود فرياد کرد: ـ شما موزيک خودتان را می‌شنويد؟ بتهوون با نگاه تجسس به اطراف خود نگريست. صدای تيز و زننده کودکانه‌ای شنيده بود و يک نفر کت او را تکان می‌داد، اين يک نفر کسی جز اوسکار نبود. خواستم فورا چيزی به او بگويم تا شايد سئوال کودکانه اوسکار را فراموش کند، ولی سر بزرگ و ژوليده او به طرف اوسکار خم شده بود. ـ پسر کوچولو از من سئوال کرديد. اوسکار با بلندترين صدايش گفت: ـ آيا شما صدای موسيقی خود را می‌شنويد؟ آقای بتهوون با حالتی جدی سر خود را حرکت داد. ـ بله خيلی خوب می‌شنوم... اينجا با اين. با دست روی سينه خود زد.

با خود انديشيدم که ما اکنون جمهوری را به طرف گورستان می‌بريم. پدر جان پسرت اتيين دعوت‌نامه برای اين مراسم به دست آورده. دخترت ژولی شاهزاده شده و نيمتاج به سر دارد....

تکه‌يی از روزنامه مونيتور در خيابان افتاده و فتح و پيروزی جديد ارتش فرانسه را نشان می‌داد. فردا وقتی خيابان‌ها را تميز می‌کنند اين روزنامه را با جاروب به گنداب‌رو خواهند انداخت.

گوستاو سوم آن قدر دشمن داشت که به وسيله نجبای سلطنتی در ضيافت بال‌ماسکه کشته شد. ـ اوه، چه وحشيگری، در بال‌ماسکه. ژان باتيست با تمسخر جواب داد: ـ گيوتين ما نيز چنين عملياتی انجام داد. آيا آن نيز وحشيگری نبود؟ قضاوت مشکل ولی محکوم کردن مشکلتر است.

«تاج فرانسه در راه آب افتاده، فقط يک نفر بايد خم شود و آن را بردارد...» بله ناپلئون خم شده و تاج فرانسه را از منجلاب برداشته بود، تاج امپراطوری.

اين جنگ‌های وحشتناک بايد روزی خاتمه بپذيرند. ما خود را با فتوحات خود می‌کشيم و قربانی فتوحات خود می‌شويم. که اين حرف‌را به‌من گفت؟ ژان‌باتيست؟ ديگر فرانسه مرزی‌برای دفاع‌ندارد. فرانسه عملاً تمام اروپا است و به وسيله امپراطور، ژوزف، لويی، کارولين، الييزا اداره می‌شود و حالا نوبت مارشال‌ها رسيده است.

خاطرات آبی آسمانی امپراطور دچار عطسه و سرماخوردگی شده و معذرت خواهد خواست...

ناپلئون به اتيين گفت: ـ اين وظيفه مقدس ما است که افکار آزادی، مساوات و برادری را در بين مردم اروپا تزريق نماييم و در صورت لزوم بايد به‌وسيله توپ اين عقيده را در اروپا حکمفرما سازيم.

هر مرد و زنی که زنده است اميد دارد، عشق می‌ورزد و می‌ميرد تاريخ جهان را بوجود می‌آورد.