بریده‌هایی از کتاب آنی شرلی در جزیره (کتاب سوم)

گیلبرت گفت: ‌«امیدوارم که هرگز غم‌های بزرگ به سراغت نیایند آنی!‌»

مطمئنم زندگی بدون غم و سختی نمی‌تواند کامل و تمام‌عیار باشد. به نظر من ما فقط زمانی به آرامش درونی می‌رسیم که این حقیقت را قبول کرده باشیم

ما به چندراهی زندگی رسیده‌ایم. البته چارهٔ دیگری نداشتیم. داینا! به نظر تو بزرگ‌سالی به همان قشنگیای است که در کودکی فکرش را می‌کردیم؟‌

طنز، خوش‌طعم‌ترین چاشنی در جشن زندگی است. به اشتباه‌هایتان بخندید، اما از آنها درس بگیرید، مشکلاتتان را دست بیندازید، ولی خود را برای مقابله با آنها تقویت کنید، موانع را مسخره کنید، اما بر آنها چیره شوید.

آنی پاسخ داد: ‌«فکر می‌کنم یاد گرفته‌ام که به موانع کوچک به چشم شوخی و به موانع بزرگ به چشم پیش‌درآمدی برای پیروزی نگاه کنم. با یک جمع‌بندی می‌توانم بگویم که این، هدیهٔ ردموند به من بوده.‌»

جزئیات زندگی، شیرینی‌ها و شادکامی‌هایی که در جای خود لازم و ضروری بودند، هدف اصلی زندگی را تشکیل نمی‌دادند. مسلماً زندگی به‌سوی مقصدی عالی‌تر و والاتر می‌رفت؛ پس زندگی بهشتی باید از همین‌جا و روی زمین آغاز می‌شد.

نمی‌توانستم به کس دیگری غیر از تو فکر کنم. از روزی که سر کلاس، تخته‌ات را روی سرم شکستی، دوستت داشتم.

کاش می‌شد تصویر بوهای خوش را ببینم. مطمئنم که تصویر زیبایی دارند.‌

حتی اگر تمام طول شب گریسته باشی، بازهم دمیدن صبح برایت نشاط‌آور خواهد بود.‌

در اعماق قلب هرکس رازهایی وجود دارد که از آن غافل است.

شما هرگز نمی‌توانید با رقیبی شمشیربازی کنید که پاسخ حملهٔ شما را با ضربهٔ تبر می‌دهد.

طنز، خوش‌طعم‌ترین چاشنی در جشن زندگی است. به اشتباه‌هایتان بخندید، اما از آنها درس بگیرید، مشکلاتتان را دست بیندازید، ولی خود را برای مقابله با آنها تقویت کنید، موانع را مسخره کنید، اما بر آنها چیره شوید.

در میان جمله‌های غم‌انگیز دنیا، غم‌انگیزترینشان "کاش این‌طور نمی‌شد" است.‌

احساس می‌کنم تا وقتی می‌شود خندید، زندگی‌کردن ارزش دارد.‌

مطمئنم اگر ما به ندای قلبمان گوش بدهیم، متوجه می‌شویم که خیلی از دعاهایمان را از صمیم قلب به زبان نمی‌آوریم. به نظر من چنین دعاهایی زیاد بالا نمی‌روند.

آنی به خود لرزید و گفت: ‌«چقدر دردناک است که از این دنیا بروی و حتی یک نفر هم به‌خاطر رفتنت تأسف نخورد.‌»

مطمئن باشید به‌محض اینکه با علاقه شروع به یادگرفتن آشپزی کنم، همان مغزی که مرا برندهٔ بورس ریاضی می‌کند، در آشپزی‌کردن هم به کمکم می‌آید.

وقتی من جوان بودم، ریاضی یاد گرفتن کار خانمانه‌ای محسوب نمی‌شد. اما دوره و زمانه عوض شده.

خاله جیمزینا گفت: ‌«با همهٔ این حرف‌ها هیچ‌وقت نباید با کسی که عاشقش نیستی ازدواج کنی. آه! قلب‌هایی که قدیم‌ها و درست و عمیق، عاشق می‌شدند، این روزها دیگر از مد افتاده و از رده خارج شده‌اند.‌»

خاله جیمزینا گفت: ‌«مهم نیست. خدا را شکر که هوا و آزادی فعلاً رایگان است.‌»