بریده‌هایی از کتاب آنی شرلی در جزیره (کتاب سوم)

غم‌هایی که خداوند به‌سوی ما می‌فرستد، استقامت و آرامش به همراه می‌آورند، اما غم‌هایی که ناشی از حماقت و ضعف خودمان باشند، بسیار طاقت‌فرسایند.

همیشه آنهایی که در انجام کاری پیش‌قدم بوده‌اند به جنون و دیوانگی متهم شده‌اند.‌

با نگاهی مسحور و عاشقانه اطرافش را تماشا کرد، گویی از نگاه او وطن، زیباترین نقطهٔ دنیا بود و اهمیتی نداشت که زیر آسمان نقاط دیگر، چه مناظر شگرفی خفته بودند.

اگر نمی‌توانی روشنایی یک چراغ الکتریکی را داشته باشی، حداقل به اندازهٔ یک شمع نور بده.

آنی به‌آرامی گفت: ‌«جنگل، اولین مکان پرستش خداوند بوده. در چنین جایی آدم ناخودآگاه دوست دارد سر خم کند و ستایش کند. من همیشه میان کاج‌ها، احساس می‌کنم به او نزدیک‌تر شده‌ام.‌»

مطمئن‌بودن چقدر لذت‌بخش است، مخصوصاً وقتی بدانی این اطمینان، حاصل تصمیم‌گیری خودت است.

‌«حتی اگر تمام طول شب گریسته باشی، بازهم دمیدن صبح برایت نشاط‌آور خواهد بود.‌»

معذرت‌خواهی نتیجهٔ کار بدت را از بین نمی‌برد.

امروز کمی برف بارید. ماریلا می‌گفت که پیرزنی که در آسمان است، دارد تشک پَردارش را می‌تکاند.

وطن هرکس جایی است که عاشقش باشد

کسانی که می‌توانند تا اوج شادی‌ها پرواز کنند، ممکن است در عمق غم‌ها هم غوطه‌ور شوند و طبعی که از خوشی‌ها نهایت لذت را می‌برد، در مقابل سختی‌ها بیش از همه می‌رنجد.

طنز، خوش‌طعم‌ترین چاشنی در جشن زندگی است. به اشتباه‌هایتان بخندید، اما از آنها درس بگیرید، مشکلاتتان را دست بیندازید، ولی خود را برای مقابله با آنها تقویت کنید، موانع را مسخره کنید، اما بر آنها چیره شوید.

هروقت یاد بگیرید به چیزی بخندید که باید به آن خندید و نه به چیزی که نباید به آن خندید، درآن‌صورت، قدرت عقل و درکتان کامل شده.

هیچ‌کس نمی‌داند من چی کشیده‌ام... هیچ‌کس به‌جز خودم نمی‌تواند بفهمد.

هر سال، مثل یک کتاب است. صفحه‌های مربوط به بهار با گل‌های ولیک و بنفشه نوشته شده، مال تابستان با رز، پاییز با برگ‌های سرخ افرا و زمستان با کاج و همیشه‌بهار.‌

گیلبرت به‌آهستگی گفت: ‌«از فکر فیل و بنفشه‌ها بیا بیرون آنی! می‌خواهم با تو حرف بزنم.‌»

قیمت همه چیز بی‌دلیل بالا می‌رود.‌

به نظر من بیشتر مشکلات زندگی از سوءتفاهم شروع می‌شوند.

چون در خیال، هر چیزی امکان‌پذیر می‌شود.

تا با یک نفر زیر یک سقف نروی اخلاقش دستت نمی‌آید.