بریده‌هایی از کتاب گندم نشد سیب

چه شعر غم‌انگیزی جای خالی برگی بر درخت و بادی که نبودش را فریاد می‌زند

شاعران چقدر ساده‌اند با شعر به جنگ می‌روند!

لبخندت رهگذران هر روز کوچه را رها می‌کند از مرگ