بریده‌هایی از کتاب شجاعت

آرمان بنگریم. باید جنگجویان عشق باشیم. باید برای خودمان بجنگیم و پای آنچه هستیم و آنچه می‌خواهیم که باشیم، بایستیم. باید به‌جای قربانی بودن، جنگجو باشیم، و به‌جای دنباله‌روی، مبارزه کنیم.

گرچه، ترس سرکوب شده، عامل اصلی رنج وحشتناک ماست، وقتی ترس را بپذیرید، به مثابه سوختی خواهد بود که شما را به سمت دنیای شجاعت و اعتماد به‌نفس خواهد راند. دوستی با ترس، پیوند ارزشمندی است که موجب می‌شود در بخش‌هایی از زندگی‌تان که در آن‌ها ناکام مانده یا به لحاظ عاطفی دچار مشکل شده‌اید، پیشروی نمایید.

ندای شجاعت، ندای آینده‌ای جدید و ندای بزرگی و عظمت خودمان، وقتی به‌آرامی به گوش می‌رسد که هر فعالیت دیگری را متوقف کنیم، به‌خصوص فعالیت ذهنی‌مان را زیرا اذهان ما قادر نیستند ما را به همان جایی ببرند که قلب‌های‌مان می‌خواهند بروند.

من روزی در این جنگ پیروز خواهم شد، چون این انتخاب من است. همه ما قوی‌تر از آنی هستیم که حتی بتوانیم تصور کنیم. هر انتخاب اهمیت خاص خود را دارد و باید از امروز آغاز شود. و من امروز، زندگی کردن را انتخاب می‌کنم. دبی فورد

زن جنگجویی پر از قدرت، شفافیت و اعتماد به‌نفس که از بدو تولد آماده تأثیرگذاری در عالم هستی است، او کسی است که با ترس‌هایش مقابله و بر آن‌ها غلبه می‌کند و دوباره به جمع جنگجویان قدرتمند و شوخ‌طبع جهان می‌پیوندد.

«باید کاری را انجام دهی که فکر می‌کنی نمی‌توانی انجامش دهی.»

همه ما قوی‌تر از آنی هستیم که حتی بتوانیم تصور کنیم. هر انتخاب اهمیت خاص خود را دارد و باید از امروز آغاز شود. و من امروز، زندگی کردن را انتخاب می‌کنم. دبی فورد

هر آن‌چه در مقابلش مقاومت کنیم، پابرجا می‌ماند.

وقتی افراد می‌توانند از کنارت بروند، بگذار بروند. تقدیر تو، هرگز به کسی که ترکت کرده، گره نخورده است.

این نوید قانون هدایت الهی است: «آنچه خودت قادر نیستی برای خویش انجام دهی را خداوند انجام خواهد داد»

وقتی مسئولیت‌پذیر شویم، از سرزنش دیگران و قربانی قلمداد کردن خود دست برداریم و شروع کنیم به التیام دنیای درونی خود، آنگاه می‌توانیم مطمئن باشیم که به‌طور ناخودآگاه همان افراد، شرایط و رخدادهایی را که پیش‌تر به ما احساس قربانی بودن دادند به سمت خود جذب ننماییم. چند نفر از ما آشنایی با افراد مشابهی را تجربه کرده‌ایم؟ همان قسم رئیس را داشته‌ایم، همان اشتباهات را دوباره و دوباره مرتکب شده‌ایم؟ اگر تشخیص ندهیم که چگونه در این تجربیات دخیل بوده‌ایم و نقش خود را نپذیریم، آنگاه بارها و بارها به تکرار همان الگو ادامه خواهیم داد. شناخت مسئله‌ای که با آن مواجه می‌شویم، کار دشواری است، مگر این‌که بتوانیم آنچه را در درون‌مان می‌گذرد بشناسیم.

وقتی به خودش آمد، دید که در حال دعا کردن برای مادرش است: «خدای بزرگ، مادرم را از رنج‌ها رها کن. به او کمک کن تا آرامش درونی‌اش را پیدا کند. او را از این رنج رها کن و به او کمک کن تا قلبش هر روز با پذیرش عشق تو التیام یابد.» تیا فهمید که سرانجام به رهایی رسیده و قدم به زندگی جدیدی گذاشته است که آن را رویایی دوردست می‌پنداشت. اکنون یقین داشت که درست مطابق برنامه رشد می‌کرد و تکامل می‌یافت.

تیا، به اصرار من، فرآیند درمان زخم‌های عاطفی خود را که پیامد رابطه او با مادرش بود، آغاز کرد و قبل از هر چیز این حقیقت را پذیرفت که مادرش به لحاظ روحی بیمار بود. وقتی تیا خود را به آن واقعیت بی‌چون و چرا تسلیم کرد، توانست موهبت‌های داشتن مادری که به وی داده شده بود را دریابد. او فهمید یکی از مواهب داشتن چنین مادری این بود که آموخت چگونه حالات روحی افراد را احساس کند و نیازهای‌شان را پیش‌بینی نماید. حس شهودی و همدلی او تا حد بسیار بالایی رشد کرده بود. تیا همچنین توانست ببیند انتخاب‌هایی که از روی ترس صورت داده بود، او را از حرکت بازداشته‌اند، و در پرتو ادراکی تازه، دریافت که چرا به سختی تلاش می‌کرد تا نامرئی بماند و عملکردی محدود داشته باشد.

نانسی لوین، مؤلف «می‌نویسم برای زندگی‌ام»

کینه‌ها و رنجش‌ها، در واقع می‌توانند ما را از بزرگ‌ترین آرزوهای‌مان دور کنند.

وقتی بزرگ‌تر شدم، فهمیدم آدم‌ها از موجودات ترسو خوش‌شان نمی‌آید

وقتی همیشه گذشته را همچون کوله‌باری به دوش بکشید، جز تکرار آن، کاری از شما ساخته نیست.

«باید کاری را انجام دهی که فکر می‌کنی نمی‌توانی انجامش دهی.»

بزرگ‌ترین دستاورد شجاعت این است که خودتان هستید، با تمام ویژگی‌هایی که دارید؛ بدون عذرخواهی، بدون توجیه و بدون نیاز به نقاب‌هایی برای پوشاندن حقیقت وجودتان. شجاعت واقعی، نه تنها از احساس اطمینان و قدرت، بلکه از درست‌کاری و ابراز موجودیت راستین‌تان نشأت می‌یابد

وقتی درد تسکین می‌یابد به ما یادآور می‌شود که همیشه آغازی هست و در پس آن، آغازی دوباره