بریده‌هایی از کتاب روز حسین (ع)

حضرت که نگاهش به لشکر دشمن افتاد و آنان را همانند سیلی بنیان کن دید دست‌های مبارک را به دعا برافراشته چنین فرمود:خداوندا! در هر پیش‌آمد ناگواری تو پناه منی و در هر امر ناملایمی امیدواریم به تو است و هر حادثه‌ای که برایم رخ دهد، پشت و پناه و نیرویم توئی. چه اندوه‌هایی بوده که در آن دل‌ها به تپش می‌افتد و چارۀ انسان ناچار می‌شود و دوستان، انسان را خوار می‌سازند، و دشمنان به سرزنش انسان می‌پردازند، و من شکایت آن را به درگاه تو آورده‌ام و با ناامیدی از دیگران به تو دل بسته‌ام و با دست گره‌گشایت گره از کارم گشوده‌ای و اندوهم را برطرف ساخته‌ای. نعمت‌ها و خوبی‌ها از آن تو است و امید و آرزوی همگان به درگاه کبریائی تو است.