بریده‌هایی از کتاب تا اشکی بریزیم

عبداللّه‌ بن سنان گوید: روز عاشورا شرفیاب محضر مولا امام صادق علیه‌السلام شدم، رنگ حضرت پریده، حزن و اندوه بر حضرت غالب و از چشمان مبارکش مانند لؤلؤ اشک می‌بارید. عرض کردم: ای پسر پیامبر! چرا گریه می‌کنی؟! خدا نکند چشمانت گریان شود. حضرت فرمود: آیا غافلی؟! نمی‌دانی که روز شهادت حسین بن علی علیهماالسلام است؟! ... اگر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله زنده بود بایستی به آن حضرت تسلیت گفته می‌شد... . سپس آن‌ قدر گریست که محاسن مبارکش ‌از اشک چشمانش پر شد.

در مناجات حضرت موسی علیه‌السلام با خدای تعالی آمده است: خدایا دلیل امتیاز امت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بر دیگران چیست؟ خداوند ده مطلب فرمود که آخرین آن مطالب «عاشورا» بود. حضرت موسی علیه‌السلام پرسید: عاشورا چیست؟ خداوند فرمود: (مراسم آن روز :) گریه، تباکی، مرثیه‌سرایی و عزاداری در مصیبت سبط پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله. ای موسی! هر بنده‌ای که در آن زمان گریه کند یا حالت گریه به خود گیرد و بر فرزند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله عزاداری کند ، پاداش او بهشت است . هر بنده‌ای که در راه محبت پسر دختر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از مال خویش درهمی انفاق کند ـ اطعام باشد یا در امور دیگر مربوط به عزاداری ـ من هفتاد برابر در مال او برکت قرار دهم، و از اهل بهشت باشد و گناهان او را بیامرزم . به عزت و جلالم سوگند هر مرد و زنی که روز عاشورا یا ایام دیگر (در عزای آن حضرت) قطره‌ای اشک بریزد پاداش صد شهید خواهد داشت.

راوی از امام صادق علیه‌السلام پرسید: پسر پیامبر! چرا عاشورا روز مصیبت، غم، بی‌تابی و گریه است و روز وفات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله چنین نیست؟! حضرت در ضمن پاسخ فرمود: روز شهادت امام حسین علیه‌السلام از همه ایام مصیبتش عظیم‌تر است . پرسید: پس چرا عامه (و مخالفین) عاشورا را روزی مبارک می‌دانند؟ حضرت به گریه افتاد و در ضمن کلامی فرمود: شامیان برای تقرّب به یزید و گرفتن پاداش از او روایاتی جعل کردند که عاشورا روز برکت است تا مردم را از بی‌تابی ، گریه ، مصیبت ، حزن و اندوه باز دارند.

سکینه دختر امام حسین علیه‌السلام می‌گوید: پس از شهادت پدرم ، جسد او را در آغوش گرفته و از هوش رفتم، شنیدم می‌فرمود: شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَی عَذْبٍ فَاذْکرُونِی أَوْ سَمِعْتُمْ بِغَرِیبٍ أَوْ شَهِیدٍ فَانْدُبُونِی ای شیعیان من! هر گاه که آب گوارا بنوشید از من (لب‌تشنه) یاد کنید. اگر شنیدید کسی غریب است یا شهید شده برای من گریه و ندبه نمایید. سکینه خاتون هراسناک از جای خویش بلند شد ، در حالی که گونه‌هایش مجروح شده بود و بر صورت خویش لطمه می‌زد

امام صادق علیه‌السلام فرمود: امام حسین علیه‌السلام به سوی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌رفت ، حضرت او را گرفت و در دامان خویش نشاند و فرمود: برای شهادت حسین سوز و گدازی در دل اهل ایمان است که هیچ گاه به سردی نگراید. سپس فرمود: پدرم فدای شهید هر اشکی! از امام صادق علیه‌السلام پرسیدند: «شهید اشک» یعنی چه؟ فرمود: هیچ مؤمنی آن حضرت را یاد نکند مگر آنکه گریان شود.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: کسی که نزد او از ما یادی شود و از چشمانش اشک سرازیر گردد، خدا صورتش را بر آتش حرام می‌نماید.

عزاداری سیدالشهدا علیه‌السلام با گوشت و خون شیعه عجین است

اهل‌بیت علیهم‌السلام ، گریه، شیون، فریاد، بی‌تابی، جزع، سوز و گداز بی‌پایان و عزاداری عزاداران را ستوده و عطیه و کرامت الهی، علامت ایمان و همدردی با مادر حسین علیهماالسلام قلمداد کرده‌اند که موجب حضور فرشتگان در مجالس عزا، آمرزش، شادی در حال احتضار، سُرور قیامت، جای گرفتن در بهشت و پاداش‌های بی‌حساب شده و آنان هیچ‌گاه جهنم را نخواهند دید.

معصومین علیهم‌السلام شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام و یاران باوفایش را مصیبتی بس عظیم دانسته و از حضرت به «قتیل العَبرة» یعنی «شهید اشک» یاد نموده‌اند. آنان به حزن و اندوه، گریستن، تشکیل مجالس عزا، عزاداری، مرثیه‌سرایی و نوحه‌خوانی سفارش نموده و آن را عبادت و تقرّب به پروردگار دانسته‌اند. و برای کسانی که این فرمان را امتثال نمایند، طلب رحمت و آمرزش نموده، آنها را تکریم و احترام کرده و شریک غم خویش دانسته‌اند.

به آنها گویند: وارد بهشت شوید، ولی نمی‌پذیرند و ترجیح می‌دهند نزد حضرت باشند و کلامش را بشنوند. حوریان بهشتی برای آنها پیغام می‌فرستند که ما با ولدان مخلّدین مشتاق دیدار شماییم ولی آنان حتی سرشان را هم بالا نمی‌کنند (و به پیام حوریان توجهی ندارند) به جهت سرور و شادی و عزت و کرامتی که در مجلس سیدالشهدا علیه‌السلام مشاهده می‌کنند.

ای مسمع ! از هنگام شهادت امیرالمؤمنین علیه‌السلام زمین و آسمان از ترحم بر ما گریان است گرچه گریه فرشتگان بیشتر است. از هنگامی که شهادت برای خاندان ما آغاز شده گریه فرشتگان قطع نشده است. هر کس از روی دلسوزی در مصائب ما گریه کند، قبل از آنکه اشک از چشم او بیرون آید مورد رحمت خدا واقع شود. هنگامی که اشک بر رخسارش جاری شود خدا همه گناهان او را بیامرزد حتی اگر به اندازه کف (روی آب) دریا باشد. اگر قطره‌ای از آن اشک‌ها در آتش جهنم واقع شود تمام حرارت آن را برطرف نماید. کسی که برای ما قلبش داغدار شود، هنگام جان دادن شاد می‌گردد و این خوشحالی تا کنار حوض کوثر ـ که نزد ما می‌آید ـ ادامه خواهد داشت ... . هر چشمی که برای ما گریان شود از نعمت نظر به کوثر بهره‌مند شده و از آن خواهد نوشید. هر چه محبتش به ما بیشتر ، لذت او از آب کوثر بیشتر خواهد بود.

پاداش بی‌حساب عزاداران امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر چیزی (و عبادتی) پاداشی (معلوم و مشخص) دارد جز اشک بر ما (که خدا بر آن پاداش بی‌حساب عنایت فرماید).

امام صادق علیه‌السلام فرمود: نَفَس کشیدن کسی که برای مظلومیت ما اندوهگین است تسبیح، حزن و اندوه او برای ما عبادت، و کتمان اسرار ما جهاد در راه خداست. سپس حضرت فرمود: باید این حدیث را با طلا نوشت

ای موسی! هرکس از حسین پیروی نماید، رحمتم بر او لازم شود .