بریده‌هایی از کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است

شما خواسته‌هایتان را شکل نمی‌دهید، تنها آن‌ها را در خود می‌یابید. بعد این خواسته‌ها به سطح آگاهی شما می‌رسند و موجب بروز رفتارهای گونه‌گون می‌گردند

غالب سلول‌های عصبی بیش‌تر از هفت سال دارند. اما اجزای تشکیل دهنده آن‌ها ــ یون‌ها، الکترون‌ها و مانند آن ــ پیوسته در تغییرند.

برای دستیابی به حقیقت، باید از اسم‌ها و برچسب‌ها گذر کنیم تا با اشیا واقعی برسیم.

«سن تو همان قدر است که احساس می‌کنی».

فلسفه به ما یاد می‌دهد که چطور از خودمان فاصله بگیریم ــ یعنی چطور از حصار آشنای جواب‌های خودمان خلاص شویم.

بیاموزیم که امور را از دیدگاه دیگران ببینیم.

در همین زندگی روزمره هم، بویژه در هنگامه بروز تعارض‌ها، این توانایی که بتوانیم دیدگاه خود را کنار بگذاریم و از دیدگاه دیگری به مسئله نگاه کنیم می‌تواند بی‌نهایت سودمند باشد. این مهارتی است که در فلسفه بیش از آنکه فقط سودمند باشد ضروری است

فلسفه یک فعالیت است، نه یک مجموعه دانش. و مانند هر فعالیت دیگری به مهارت نیاز دارد. اما چه نوع مهارتی؟ در یک کلام: توانایی دیدن خود و جهان از دیدگاه‌های متفاوت.

پاسخ‌ها در بهترین حالت، تنها می‌توانند به ما معرفت ببخشند نه حکمت.

فلسفه مجموعه‌ای از اطلاعات نیست بلکه پرسشگری و خردورزی است.