بریده‌هایی از کتاب کارخانه اسلحه سازی داوود داله

کاش شهرداری به‌جای این‌که فقط به فکر ماشین‌ها باشد، به فکر آدم‌ها هم بود و برای آدم‌های شهرش، پیاده‌روهای پهن و دل‌باز و پردرخت می‌ساخت.

من خودم شیر بودم و احتیاج نداشتم کسی شیرم کند. خیلی فرق دارد این‌که آدم خودش شیر باشد یا کسی شیرش کند. اوّلی یعنی آدم خودش شجاع است و قدرتش را می‌داند که تا کجاست و از چیزی نمی‌ترسد. دومی یعنی این‌که آدم ترسوست و ضعیف است و فقط دیگران تحریکش می‌کنند که آن کار را انجام بدهد. یعنی دراصل بهش می‌گویند شیری اما دارند خرش می‌کنند

۵. کرم درخت‌خوار نوشتهٔ محمدرضا شرفی خبوشان. کرم درخت‌خوار افتاده بود پشت کمد کتاب‌ها. نوشته‌های کتاب با دست‌خط خود نویسنده بود. نقاشی‌هایش را هم خودش کشیده بود. فکر کنم نویسنده قبلاً دانش‌آموز مدرسهٔ خودمان بوده و اوّلین کتاب عمرش را این‌طوری نوشته و گذاشته توی کتابخانهٔ مدرسه.