بریده‌هایی از کتاب دریاچه

«به خاطر حس پوچی، این‌قدر به خاطر مسائل مختلف می‌ترسیدم که نمی‌تونستم جور دیگه‌ای از خودم محافظت کنم. سعی کن این‌طوری نباشی، باشه؟ مطمئن شو که شکمت رو گرم نگه می‌داری، سعی کن آسوده و راحت باشی، هم از نظر قلبی و هم از نظر بدنی، و تلاش کن که مضطرب و عصبی نشی. مثل یک گل زندگی کن. تو این حق رو داری. این چیزیه که تو حتماً می‌تونی به دستش بیاری، برای تمام عمرت، و همین کافیه.»

شما هرگز متوجه شاد بودن‌تان نمی‌شوید مگر در آینده.

«همیشه به‌نظر میاد که غذا درست کردن برای یک نفر اسراف کردنه. تلف کردن غذا و تلف کردن وقت. اما موقعی که برای دو نفر غذا می‌پزم همچین حسی ندارم.»