بریده‌هایی از کتاب به یاد معلم

عابد بی علم و کم معرفت، عبادتش کم محتوی است، امّا هنگامی که عالم به عبادت می‌پردازد می‌توان مقامات عرفانی را در لابلای عبادتش دید.

حضرت علی (ع) طبق آن روایت مردم را به سه گروه تقسیم کرد: ۱. عالِمٌ رَبّانِیٌّ؛ دانشمندی که مشغول تربیت جامعه است. ۲. مُتَعَلِّمٌ عَلی سَبیلِ نَجاةٍ؛ کسی که عالم نیست، امّا بر سر سفره عالم نشسته است. خورشید نیست، امّا همچون ماه، از نور خورشید استفاده کرده و آن را برای استفاده دیگران منعکس می‌کند. ۳. هَمَجٌ رَعاعٌ؛ آدم‌های بی‌برنامه و بدون هدف، کسانی که خاصیت و فایده‌ای ندارند و به دنبال سر و صدایی هستند و بلای جوامع بشری محسوب می‌شوند. کسانی که آلت دست هر سیاست‌بازی می‌شوند و پای هر پرچمی سینه می‌زنند و به هر ندایی لبیک می‌گویند. این‌ها نه تنها خیر و برکتی ندارند، بلکه بسیار خطرناکند.