بریده‌هایی از کتاب ماتیلدا

اگر می‌خواهی قِسِر در بروی، هرگز کاری را نیمه‌کاره وِل نکن. بزن به سیم آخر! توی آن کارِ زشتت، سنگ تمام بگذار! مطمئن شو کارت به‌قدری احمقانه و مزخرف است که کسی باورش نمی‌کند!

ماتیلدا سوار بر کشتی‌های بادبانی قدیمی، همراهِ جوزف کنراد دریاها را پشت‌سر می‌گذاشت. با اِرنست همینگوِی به آفریقا سفر می‌کرد و با رودیارد کیپلینگ به هندوستان می‌رفت. او در همان حال که در یک روستای انگلیسی نشسته بود، سرتاسر جهان را سیر می‌کرد!

ماتیلدا گفت: «پولِ کثیفی است. اَزش متنفرم.» دو لکهٔ قرمز روی گونه‌های پدرش نمایان شد. فریاد زد: «آخر... تو فکر می‌کنی کی هستی؟ اُسقفِ اعظم کلیسای کنتر بِری، یا کسی در این ردیف که داری دربارهٔ شرافتمندی برایم موعظه می‌کنی؟ هان؟ تو فقط یک بچّه پر روی احمقی که خودت هم نمی‌فهمی چی داری می‌گویی!»