بریده‌هایی از کتاب ترجمه (رمان)

در سفر، روزها مثل زندگی در مینیاتور می‌گذرد: دیدارها، ازدست‌دادن‌ها، جداشدن‌ها. در زندگی واقعی سال‌ها سپری می‌شود تا با کسی پیوند دوستی ببندی؛ در سفرها چند دقیقه گفت‌وگو کافی‌ست.

نه از هم‌نشینی آدم‌هایی که سال‌هاست هم‌دیگر را خوب می‌شناسند نشانه‌ای بود و نه از خون‌سردی بی‌اعتنا بین دو آدم بیگانه باهم.

یاد گرفتم که نمادها در درون یا در پس اشیا در کمین‌مان هستند و هیچ‌چیز مشهودی وجود ندارد

در دنیای جاسوس‌ها فقط چند جاسوس دوجانبه پیدا می‌شود؛ اما در دنیای آکادمیسین‌ها، همه جاسوسان دوجانبه‌اند

ما ولع وافری داریم که از کسی متنفر باشیم، از کسی که او را می‌شناسیم، اما انگیزه‌ای نمی‌یابیم؛ با گذشت سال‌ها بالاخره بهانه‌ای پیدا می‌شود تا آن را به سرچشمهٔ کینهٔ کهنه پیوند بزنیم، کینه‌ای که همواره بوده، از همان ابتدای کار.

می‌دانم که پاک مأیوس‌ات می‌کند. مهم نیست؛ ما مردها محکوم هستیم زن‌ها را مأیوس کنیم.