بریده‌هایی از کتاب در جستجوی زمان از دست رفته (جلد سوم)

"می‌بینید، این تأثیری که می‌گویند محیط روی آدم می‌گذارد بیشتر از همه درباره محیط فکری یا روشنفکری صادق است. (۴۷) آدم را افکارش می‌سازد؛ تعداد افکار خیلی کم‌تر از تعداد آدمهاست، در نتیجه همه آدمهایی که فکر واحدی دارند مثل هم‌اند. از آنجایی که یک اندیشه هیچ چیز مادی ندارد، همه آدمهایی که تنها بطور مادی آدمی را دوره می‌کنند که اندیشه‌ای دارد، هیچ تغییری در این اندیشه ایجاد نمی‌کنند."

"امپراتور هوش خارق‌العاده‌ای دارند، شیفته انواع هنرها هستند؛ درباره آثار هنری سلیقه‌ای دارند که به نوعی خطاناپذیر است، هیچ‌وقت اشتباه نمی‌کنند: اگر چیزی قشنگ باشد فوراً به زیبایی‌اش پی می‌برند و در جا ازش متنفر می‌شوند؛ اگر از چیزی متنفرشدند دیگر شکی‌نیست که یک‌چیز عالی است."

گفته‌اند که سکوت نیرویی است؛ درست از جنبه دیگری، سکوت نیروی سهمگینی است در اختیار معشوق. سکوت بر دلشوره انتظار دامن می‌زند. هیچ چیز به اندازه آنچه جدایی می‌اندازد آدم را به نزدیک شدن به دیگری دعوت نمی‌کند، و چه سّدی گذرناپذیرتر از سکوت؟ نیز گفته‌اند که سکوت شکنجه‌ای است، و می‌تواند زندانیان محکوم به سکوت را به دیوانگی بکشاند. امّا چه شکنجه‌ای بزرگتر از نه سکوت کردن، که سکوت دلدار را دیدن

آیا ناراحت می‌شوید اگر به همدیگر تو بگوییم؟" "ناراحت بشوم؟ برعکس، آه، شعف، گریه شوق! شادمانی ناشناخته!