بریده‌هایی از کتاب امپراتور پرتغالستان

فکر می‌کرد چه عجیب است که عملاً افسوس هیچ چیز را نمی‌خورد.

در عمرش فقط دو نفر در حقش بدی کرده بودند. یکی سرنوشت شومی پیدا کرده بود و دیگری دختر خودش بود، دختری که ابتدا او را دیوانه کرده بود و بعد هم سبب مرگش شده بود.

کسانی که آن‌جا نشسته بودند آن‌قدر کم‌اهمیت بودند که او حتی نامشان را نمی‌دانست.