بریده‌هایی از کتاب روش شناسی علوم اجتماعی

میوه درخت معرفت، در این دریافت نهفته است که هر فعالیت شایان اهمیت و در نهایت کل زندگی، اگر نخواهیم مثل واقعه‌ای طبیعی به خودی خود بگذرد بلکه در پی هدایت آگاهانه آن باشیم، مجموعه‌ای است از تصمیمات نهایی که روح ــ به معنای افلاطونی ــ از طریق این تصمیمات، تقدیر خویش یعنی معنای فعالیتها و موجودیت خود را برمی‌گزیند.

استاد و پژوهشگر می‌باید بدون هیچ قیدوشرطی، اثبات واقعیت‌های تجربی را (که شامل رفتار «معطوف به ارزش» شخص مورد پژوهش نیز هست) از ارزیابی‌های عملی شخصی خود، که این واقعیت‌ها (از جمله، خود ارزیابی‌های افراد مورد پژوهش) را مطلوب یا نامطلوب معرفی می‌کنند، متمایز سازد.

شک در بنیادها، سرآغاز معرفت است.

اعتبار یک حکم عملی به عنوان یک هنجار و ارزش صدق یک قضیه تجربی ماهیت مطلقآ ناهمگونی دارند.