بریده‌هایی از کتاب چطور مثل انیشتین فکر کنیم

«من اغلب با موسیقی می‌اندیشم، حتی خواب‌هایم را در قالب موسیقی می‌بینم و با موسیقی زندگی می‌کنم ... من بیشترین لذت زندگی را از نواختن ویولن می‌برم.»

«دیکتاتوری یعنی بستن همه دهان‌ها که نتیجه‌اش می‌شود نادانی همه‌گیر. علم فقط در جامعه‌ای که آزادی بیان در آن وجود داشته باشد، شکوفا می‌شود».

«علم بدون دین می‌لنگد. دین هم بدون علم کور است.

«اگر قیمتی پرداخته نشود، ارزشی هم در کار نخواهد بود.»

اندیشه‌های سخت‌گیرانه و مشاهده ذات خداوند، رابطه‌ای ناگسستنی با یکدیگر دارند و هریک دیگری را تقویت می‌کند. این دو مانند دو فرشته سخت‌کوش مرا از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در زندگی با آنها مواجه شدم، رهاندند و به سمت هدفم هدایت کردند.

«عشق من به عدالت و آرزویم برای بهبود شرایط زندگی مردم کاملاً مستقل از هدف‌های علمی من است.»

«سیاست برای زمان حال است، اما معادله‌هایی که ما می‌نویسیم برای ابدیت است.

«من بندرت و گاهی اصلاً به کمک واژه‌ها فکر نمی‌کنم. ابتدا موضوعی به ذهنم خطور می‌کند و بعد تلاش می‌کنم واژه‌هایی را بیابم که برای بیان آن موضوع مناسب هستند.»

«انسان‌ها باید بفهمند که فقط زمانی از معمولی بودن فراتر خواند رفت که با سال‌ها کار سخت کردن، تمام وجود خود را وقف یک هدف غیرشخصی کنند.»