بریده‌هایی از کتاب سنت شکن

آدمیزاد نمی‌تونه برای یه مدت طولانی خوب باقی بمونه. خلاصه سروکلهٔ بدها پیدا می‌شه و ذهن همه رو مسموم می‌کنند

ادب یه پوشش زیبا برای مخفی کردن حیله و نیرنگ نهفته در کلماته.

مرد کت‌وشلوار سیاه و کراوات سفید به تن دارد. این دو رنگ مشخصهٔ اعضای این بخش است چراکه رک‌گوها دنیا را تنها به دو رنگ سفید و سیاه می‌بینند.

ادب یه پوشش زیبا برای مخفی کردن حیله و نیرنگ نهفته در کلماته

قوانین دلیری چنین خشونتی را محکوم می‌کند و برایش مجازات در نظر می‌گیرد اما مهم این است که مجریان قانون که افرادی مانند اریک هستند توجهی به این قوانین ندارند.

فکر می‌کنم به برگی شباهت داریم که از تنهٔ درختی که به آن وابسته بوده جدا شده است. همه چیزمان را پشت سرمان رها کرده‌ایم و به آینده‌ای نامعلوم چشم دوخته‌ایم. حالا نه خانه‌ای دارم، نه آینده‌ای و نه اعتمادی.

آدمیزاد نمی‌تونه برای یه مدت طولانی خوب باقی بمونه. خلاصه سروکلهٔ بدها پیدا می‌شه و ذهن همه رو مسموم می‌کنند.»

«من فکر می‌کنم ما اشتباه کردیم. منظورم اینه که نباید فقط خصلت بخش خودمونو در وجودمون بزرگ کنیم و به خصلت‌های خوب سایر بخش‌ها بی‌اهمیت باشیم. من دلم می‌خواد هم شجاع باشم و هم فداکار و باهوش و هم مهربان و صادق.»

«گاهی اوقات فراموش می‌کنم که می‌تونم آزارت بدم. بهتره بگم گاهی یادم می‌ره که تو هم ممکنه حس کنی داری اذیت میشی.»

در زمان‌های دور آن‌ها برای دانش و نبوغ در جهت مثبت ارزش بسیاری قائل بودند اما حالا آن‌ها از نبوغشان با قلب‌های پر از طمع و کینه بهره می‌برند.

ال از درد کشیدن باکی ندارد؛ آنچه که او را آزار می‌دهد این است که باعث رنج دیگران شود.

«تو ترسو نیستی. کسی که نمی‌خواد به دیگران آسیب برسونه ترسو نیست.»

به من خیره می‌شود و من هم بدون این‌که پلک بزنم به او چشم می‌دوزم. انگار قانون سگ‌ها اینجا صادق است. اگر نگاهم را از او بردارم بازنده‌ام. انتخاب با خودم است.

«شاید. خیلی کارها توی این دنیا هست که ما می‌تونستیم انجامش بدیم و ندادیم. بهتره اجازه بدیم عذاب وجدانمون بهمون یادآوری کنه که در موقعیت‌های مشابه تصمیم بهتری بگیریم.»

«من منظورم فقط ال نیست. اونایی که دور هم جمع شدند و هورا می‌کشند. وقتی کاری کنی که قبح این عمل ناپسند از بین بره اونوقت هرکسی ممکنه پریدن از دره رو یه راحل شجاعانه بدونه.

«آره. هربار که می‌بینمت از ترس سکته می‌کنم.» زمزمه می‌کنم: «شاید دیگه توی سرزمین وحشتم نباشی.»

آدم‌هایی که طمع قدرت دارند و سخت به دنبال آن هستند وقتی به مقام و منزلتی می‌رسند همیشه با وحشت زندگی می‌کنند چون مدام می‌ترسند که جایگاه و قدرتشان را از دست بدهند.

فداکارانه با موضوعی روبرو میشی شجاع‌تر به نظر میای

شجاعت همیشه به معنای جنگیدن نیست. گاهی به معنای تسلیم شدن در برابر مرگی است که می‌دانی قریب‌الوقوع است

خیلی کارها توی این دنیا هست که ما می‌تونستیم انجامش بدیم و ندادیم. بهتره اجازه بدیم عذاب وجدانمون بهمون یادآوری کنه که در موقعیت‌های مشابه تصمیم بهتری بگیریم.