بریده‌هایی از کتاب سنت شکن

ادب یه پوشش زیبا برای مخفی کردن حیله و نیرنگ نهفته در کلماته.

آدمیزاد نمی‌تونه برای یه مدت طولانی خوب باقی بمونه.

شجاعت همیشه به معنای جنگیدن نیست. گاهی به معنای تسلیم شدن در برابر مرگی است که می‌دانی قریب‌الوقوع است.

«هیچ آدمی کامل نیست. وقتی از شر یه خصلت بد خلاص میشی یکی دیگه جاشو می‌گیره.»

یه چیزایی توی زندگی هست که دلت نمی‌خواد با همه‌ی دنیا درمیون بذاری

هرگز نمی‌توانم درک کنم چرا مردم موقع راه رفتن به خودشان زحمت می‌دهند تا دست یکدیگر را بگیرند

ژنین سعی دارد افکار عمومی را به این سمت منحرف کند که پدر من و سایر مسئولین در فساد غرق شده‌اند و این شروع خوبی برای انقلابی است که او در نظر دارد برپا کند؛

خیلی کارها توی این دنیا هست که ما می‌تونستیم انجامش بدیم و ندادیم. بهتره اجازه بدیم عذاب وجدانمون بهمون یادآوری کنه که در موقعیت‌های مشابه تصمیم بهتری بگیریم

شجاعت به معنای پذیرفتن ضعف‌های درونی است. شجاعت زمانی اتفاق می‌افتد که حتی وقتی دلیری را ترک می‌کنی دلیلی برای سرخوردگی و یاس نداشته باشی.

ال عظیم‌الجثه، مهربان و دست و پا چلفتی است. بود. خاصیت مرگ همین است؛ می‌تواند به راحتی است را به بود تبدیل کند.

کسی جلوی جسد ال زانو می‌زند و پلک‌هایش را می‌بندد انگار به خواب رفته اما اینطور نیست. چرا مردم فکر می‌کنند مرگ شبیه به خواب رفتن است؟

جایی درونم دختری زندگی ‌می‌کند که فداکار و بخشنده است که سعی ‌می‌کند آدم‌ها را درک کند؛ که پذیرفته بعضی از آدم‌ها دست به اعمال پست و شیطانی می‌زنند؛ که یاس و ناامیدی می‌تواند انسان را به ورطه‌ی پلیدی بکشاند؛

ترس هر کسی درون قلبش خانه دارد و نمی‌توان نسخه‌ی خودی را برای دیگری پیچید.

با خودم می‌اندیشم چگونه است که دیگران تا این اندازه رنج می‌برند اما این جریان روی من چنین تاثیری ندارد؟ شاید چون سنت‌شکن هستم.

وقتی این مقاله را خواندم ناخودآگاه به یاد کارا، خواهر ویل، افتادم که مادرم را محکوم به احتکار مواد غذایی کرده بود.

فکر می‌کنم گاهی گریستن و خندیدن تنها گزینه‌های باقیمانده‌اند

قلبم دارد از دهانم بیرون می‌پرد چون وقتی به آنجا برسیم نتایج را اعلام می‌کنند. دلم می‌خواهد این اضطراب هرچه زودتر به پایان برسد.

گاهی بهترین راه برای کمک به دیگران این است احساس کنند کنارشان هستی.

وقتی دبستانی بودم معلممان از همین تخته‌ها استفاده می‌کرد اما از آن به بعد فقط با آموزش الکترونیک سر و کار داشتیم. شاید این هم یکی از قوانین دلیری باشد. آموزش برتر از تکنولوژی آمد پدید!

نمی‌دانم در کدام بخش پذیرفته می‌شوم: فداکاری، رک‌گویی، هوشیاری، رفاقت و یا دلیری؟