بریده‌هایی از کتاب ایده های بزرگ فلسفی

«در دایرهٔ قدرت ماست که جهان را از نو آغاز کنیم.»

انجام کار خوب و جالب چه فایده‌ای دارد اگر نتوانید آن کار را در رسانه‌های اجتماعی به رخ بکشید؟ چرا باید خیّر و نیکوکار باشید اگر هیچ کس نباشد که شما را به خاطر آن ستایش کند؟ اگر مهربانی‌ای می‌کنید، مطمئن شوید که کسی در حال تماشای شماست. به دنیای «خودمحوری منطقی» آین رَند خوش آمدید. از اقامت خود لذت ببرید و (فقط) مراقب خودتان باشید.

پس دفعهٔ بعد که مطمئن نیستید چگونه با کسی رفتار کنید، از خود بپرسید: «آیا من به این شخص به خاطر انسانیت او احترام می‌گذارم؟ یا از او مانند ابزار استفاده می‌کنم؟» این قاعده‌ای آسان و عملی برای زندگی است.

«لبخند بزن و بی‌خیال پیش برو، چون این کار راحت‌تر از توضیح آن چیزی است که تو را از درون می‌کُشد.»

«تنها راه معقولِ زندگی کردن در این جهان، زندگی بدون قواعد است.»

«همیشه، همه جا و برای هر کس نادرست است که با شواهدِ ناکافی به چیزی اعتقاد داشته باشد.»

امروز واقعاً مصلوب ماشین شده‌ایم. نتیجه این است که همه چیز را از دریچهٔ تکنولوژی می‌بینیم. خیلی از مردم به جای تماشای آتش‌بازی‌ها از آن‌ها فیلم می‌گیرند، اولین قدمی که کودک برمی‌دارد باید از آن عکس بگیرند به جای این‌که شیرینیِ این اتفاق را مزه‌مزه کنند و هیچ چیز واقعی نیست مگر این‌که به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته شود. انگار واقعیت تا ثبت نشود، رسمیت ندارد. نتیجه این است که دچار گم‌گشتگی شده‌ایم. ما از طبیعت فاصله گرفته‌ایم و این فراق و جدایی در اعماق جان ما اشتیاقی غریب و غم‌زده به جا گذاشته است.

سیاستِ هیچ نسل قبلی حق ندارد امروزِ ما را مقید کند. در واقع «هر عصر و نسلی باید آزاد باشد که بر اساس خواست خودش عمل کند. بی‌حاصلی و فرض حکمرانیِ فراتر از قبر مسخره‌ترین و وقیحانه‌ترین استبداد است.»

لحظه‌ای که یک مرجع، که معمولاً ردای «سنت» بر تن کرده است، تأثیر بدی بر این آزادی‌ها می‌گذارد، هر نسلی دلیل موجهی دارد و حتی احساس وظیفه می‌کند که برای سرنگونی آن نظام انقلاب کند.

۱. فتح فراگیر مردمانی که روحیهٔ متکی بر عصبیت دارند. ۲. رو آوردن از یک حکومت جمعی‌تر به قدرت متمرکزتر در دست پادشاه، خلیفه، یا پیشوا. ۳. حکومت خردمندانه و مرفه یک پادشاه عادل در جهت خیر و صلاح همه. ۴. نفوذ خزنده و موذیانهٔ اعتمادبه‌نفس بیش از حد، غرور، رشوه‌خواهی و پارتی‌بازی. ۵. شکست و از دست دادن قدرت و برآمدن یک گروه جدید با عصبیتی دیگر.