بریده‌هایی از کتاب بریدا

«دخترم، هیچ چیز کاملاً اشتباهی در این دنیا وجود ندارد. حتی یک ساعت خراب هم در طول شبانه روز دو بار زمان درست را نشان می‌دهد. خطا کن و از آن درس بگیر. برای ندیدن سختی‌ها و بدی‌های زندگی باید چشمانت را ببندی.»

زندگی همین است. سراسر انتخاب و خطر کردن. از طرفی، لورنز به او اطمینان داده بود که در پایان راه به تمام ترس‌هایش می‌خندد. خندید. به مارها و عقرب‌هایی که در آن جنگل او را تا مرز سکته برده بود.

پس مراقب باش چه کلمه‌ای را می‌خواهی برای وصفش به کار ببری. کلمات نیروی عجیبی دارند.»

زندگی همهٔ ما شب تاریک است. با این که از نتیجه آن بی‌خبریم اما به وجود خداوند و فرشتهٔ نگهبان ایمان داریم.»

غییر دادن آنچه در بیرون است هزاران بار سخت‌تر از ایجاد تغییر در درون توست.

«یادت نرود که برای شناختن و فهمیدن هر مسئله‌ای، خودت را به درون آن هل بده.»

«برای آرامش روحت دعا کن. سعی کن با درونت ارتباط بگیری.»

«تو از این‌که به خواسته‌ها و حرف‌های روحت گوش بدهی می‌ترسی. خجالت می‌کشی آن‌ها را با خدا در میان بگذاری. چون فکر می‌کنی خداوند وقتش را برای گوش دادن به خواسته‌های تو تلف نمی‌کند.»

احساسات مثل اسب‌های وحشی؛ سرکش و غیرقابل کنترل هستند.

«یک چیز جالب! وقتی دیدی کسی با تلفن حرف می‌زند به چشمانش نگاه کن. از آنچه می‌بینی شگفت‌زده می‌شوی. چشم‌ها داستان‌های جالبی دارند.»

ناامیدی‌ها، دلسردی‌ها، همه، چیزهایی هستند که خدا برای نشان دادن راه به‌کار می‌گیرد.»

سعی کن روی پل، بین جهان مرئی و نامرئی راه بروی. همه چیز در این جهان جان دارد و زندگی می‌کند. سعی کن با این زندگی ارتباط بگیری. در این صورت است که جهان و تمام متعلقات آن با تو صحبت می‌کنند.»

«نه اصلاً. زندگی ما با همین جست‌وجوها، شور و هیجان می‌گیرد. با ایمانی که داریم در شب‌های تاریک زندگی‌مان غرق می‌شویم و در عین حال به وجود خداوند و فرشتهٔ نگهبان ایمان داریم و مطمئنیم که دستی ما را به سوی بهترین‌ها هدایت می‌کند.»

«هفت بار نفس کشیدن، کاری است که گاهی قبل از لمس کسی برای بیداری آنچه خفته، باید انجام دهی.»

آگاهی و دانش خاص، شناخت جهان، معجزه، شفا دادن، ایمان، پیامبری، حرف زدن به زبان‌های مختلف، ترجمهٔ زبان‌های ناشناخته و قدرت گفتگو با ارواح.

به راستی که احساسات همانند اسب‌های وحشی هستند.

«اگر در راه به حرف‌هایت گوش ندادم به خاطر این بود که می‌خواستم به جای حرف زدن دربارهٔ تجربه‌ات، فقط به آن فکر کنی. سعی نکن تمام احساست را برای من یا هر کس دیگری توضیح دهی. زندگی عادی‌ات را داشته باش اما از موهبتی که داری مثل یک شی‌ء ارزشمند نگهداری کن. از من به تو نصیحت؛ اگر نمی‌توانی در جهانی زندگی کنی که باید خیلی مسائل را نادیده بگیری و درباره‌شان حرف نزنی، پس جادو و آموختنش را کنار بگذار زیرا اگر بخواهی تمام آنچه احساس کرده‌ای را به زبان بیاوری پل بین دو جهان را خراب می‌کنی.»

«دراز بکش و خوب گوش کن. به جست‌وجوی موهبت خود بپرداز. من نمی‌توانم به درون تو سفر کنم، اما نترس. آن‌قدر شجاعت در تو می‌بینم که به این کار وادارت می‌کنم. هرچه بیشتر خودت را بشناسی،‌ بیشتر دربارهٔ جهان می‌فهمی. برو و با «خود دیگرت» روبه‌رو شو.»

«سعی کن روی پل، بین جهان مرئی و نامرئی راه بروی. همه چیز در این جهان جان دارد و زندگی می‌کند. سعی کن با این زندگی ارتباط بگیری. در این صورت است که جهان و تمام متعلقات آن با تو صحبت می‌کنند.»

«همه آدم‌ها با موهبت خاصی به دنیا می‌آیند اما بعضی‌ها باید برای بروز دادن آن تلاش کنند. این افراد لاله‌های گوش کوچکی دارند که به کنار سرشان چسبیده.»