بریده‌هایی از کتاب مصطفی

خداوند در سوره بلد به این انسان‌ها یادآور شد که انسان در سختی آفریده شده است و کسی که باور داشته باشد، خدا او را می‌بیند، دچار اشتباه در محاسبه نمی‌شود

کاهن یعنی کسی که ارتباطش با غیب ارزشی ندارد.

همز و لمز یعنی مسخره و تحقیر.

عناد یعنی دشمنی زیاد؛ در حدی که انسان عنید، به دنبال از ریشه درآوردن کلام خدا و هر کسی است که از آن کلمات استفاده می‌کند

آنها وقتی با دشمنی روبرو می‌شوند، «اعتصمت بالله» می‌گویند؛ یعنی خدایا دوستت دارم چون تویی که مراقب من هستی.

وقتی غمگین یا گرفتار می‌شوند، «ماشاء الله» می‌گویند؛ یعنی خدایا دوستت دارم و به همین دلیل دل‌تنگیم با هر چیزی که تو برایم بخواهی، برطرف می‌شود.

وقتی از چیزی می‌ترسند، «لااله الاالله» می‌گویند؛ یعنی خدایا دوستت دارم و وقتی باور کرده‌ام کسی جز تو، خدا نیست، از کسی نمی‌ترسم.

وقتی تعجب که می‌کنند، «سبحان الله» می‌گویند؛ یعنی خدایا دوستت دارم چون شبیه بدیها و ناتوانی‌ها نیستی و هیچ کسی برای من، مثل تو نیست.

مسلمان هستند، یعنی که دیگران از دست و زبان آنها در امان هستند.

کسی که هدایت‌یافته است، با کسی که نسبت به خداوند بی توجه است، در زندگی مساوی نیست.

هنر خدیجه (س) در احسان اوست. احسان یعنی انجام رفتار زیبا در حالی که دارای قدرت باشی.

«فارقلیط»، یا همان «احمد»؛ که اسمی آسمانی برای محمد است.

ماه‌های حرام یعنی ماه‌هایی که باید به آنها احترام گذاشت. و منظور از آنها، چهار ماه رجب، محرم، ذی‌القعده و ذی‌الحجه است؛ چهار ماهی که به احترام خانه خدا و حضور زیارت کنندگان آن، باید امن باشند و کسی جنگ و دعوایی نکند.

تفکر به معنی خواستن و پیدا کردن راه حل، برای بهتر بودن است؛

بت‌پرست کسی است که می‌خواهد دستورات خدا را گوش ندهد، به همین دلیل به خیال خود چیزهای دیگری را به جای خدا می‌پرستد تا هر کاری دلش خواست بکند و هر کار بد و ظلمی را انجام دهد

هر انحرافی از فاصله گرفتن انسان از خدا و شریک قرار دادن برای او شروع می‌شود.

مصطفی یعنی دوست داشتنی و خواستنی؛

خدا را با آن همه شناختنی بودن نمی‌شناختند.

احسان یعنی، هر جلوه زیبا یا خوشایندِ موافق با حق که قابل ستودن است.

رحمت یعنی، هر چیزی که موجب جریان یافتن وجود و حیات است.