بریده‌هایی از کتاب ناگهان هوس

خوبیلو اعتقاد داشت همه اشیا و موجودات دارای روح هستند، معتقد بود همه آن‌ها احساس دارند، می‌اندیشند ـاز یک گل کوچک در طبیعت گرفته تا کهکشان‌های دوردست. هر شیئی به شیوه خاص خود به ارتعاش درمی‌آید و می‌گوید: «من اینجا هستم.» پس می‌توان گفت ستاره‌ها صحبت می‌کنند و با ارسال علامت‌هایی خاص افکارشان را آشکار می‌سازند.

تضاد بین امیال و واژه‌ها در افراد و ملت‌هایی که حرف و عملشان یکی نیست، مشکلات ارتباطی و معیارهایی دوگانه به‌وجود می‌آورد. مردم عادی که از طریق واژه‌ها با هم در ارتباط هستند، با مشاهده این تضاد سردرگم می‌شوند و قدرت تصمیم‌گیری را از دست می‌دهند. اما عجیب است که همین مردم اغوا شدن را بر احساس فریب‌خوردگی ترجیح می‌دهند.

لوچا برای ابراز عشق و اشتیاق به شوهرش نیازی به واژه نداشت. واژه‌ها هم با همان سرعتی حرکت می‌کنند که اشتیاق حرکت می‌کند، پس می‌توان بدون آن‌ها هم پیام عشق را فرستاد. فقط یک گیرنده حساس لازم بود که واژه‌ها را جذب کند و خوبیلو هم این توانایی را داشت؛ از بدو تولد.

احساس می‌کرد استعدادی ذاتی برای این کار دارد. می‌دانست کمتر کسی استعداد او را برای «شنیدن» تمایلات واقعی انسان‌ها دارد، ولی چیزی که نمی‌دانست این بود که همین استعداد بی‌نظیر، با گذشت زمان برای او مصیبتی بزرگ به بار می‌آورد. زمان می‌خواست تا بفهمد پی‌بردن به رازها و امیال دیگران چندان هم کار جالبی نیست. در آن موقع، به فکرش هم خطور نمی‌کرد که آگاه شدن از تمایلات قلبی دیگران جز دردسر فراوان و سرخوردگی در عشق چیزی برایش به ارمغان نخواهد آورد. اما در آن روزهای سرشار از شادی و بی‌خیالی، چه کسی می‌توانست او را متقاعد کند که زندگی پر از سختی‌هاست؟

می‌گویند برای یک شنونده خوب، شنیدن چند کلمه کافی است.

این تجربه به خوبیلو کمک کرد تا به قدرت واژه‌ها پی ببرد. فهمید واژه‌ها می‌توانند انسان‌ها را به هم نزدیک یا از هم دور کنند و متوجه شد که آنچه انسان می‌گوید مهم نیست؛ مهم نیت موجود در پشت ارتباط‌های اوست.

مرگ وجود ندارد و زندگی زیباست، تا می‌توانی زندگی کن، همیشه تو را دوست خواهم داشت

چه وقت عشق تبدیل به نفرت می‌شود؟ چگونه عشق به این مرحله می‌رسد؟ چه چیزی باعث این دگرگونی می‌شود؟ آیا آزار و اذیت‌های روحی مداوم به یک رابطه عاشقانه پایان می‌دهد یا حادثه‌ای مشخص هم قدرت تخریب عشق را دارد؟

شهرها و محله‌ها یا به‌تدریج تغییر شکل می‌دهند یا در یک لحظه و در اثر یک زلزله، نیست و نابود می‌شوند. انسان هم همین‌طور. یا آهسته و آرام به پایان عمر نزدیک می‌شود یا ناگهان و با شلیک یک گلوله از صحنه گیتی خارج می‌شود. احساس درونی ما هم نسبت به یک نفر یا با گذشت زمان رشد می‌کند و بالنده می‌شود و یا در یک لحظه تنزل می‌کند. کلمات تشویق‌آمیز می‌توانند اعتماد به‌نفس را در ما تقویت کنند در حالی که زخم زبان‌ها و کلمات تحقیرآمیز، آن را از بین می‌برند.

نزدیکان ما می‌توانند از ما انسان‌های بهتری بسازند یا مدام حس احترام به خود ما را ضعیف کنند. گاهی وقت‌ها، یک کلمه، فقط یک کلمه، کافی است تا تمام تجزیه و تحلیل‌های چندین‌ساله روانشناسی را دود کند و از بین ببرد. بنابراین هر وقت به دیدن مادرم می‌روم، از قبل خود را آماده می‌کنم تا با کشیدن حصاری بین خودم و او اجازه ندهم منفی‌بافی‌ها و حس انزجار و بی‌اعتمادی او مرا نیز تحت تأثیر قرار دهد.

برای دونیا ایتسل سؤال اصلی در مورد اختراع قطار این نبود که آیا انسان با قطار زودتر به مقصد می‌رسد یا نه، این بود که اصولا او چرا می‌خواهد زودتر برسد.

آدم‌ها معمولا عادت ندارند تمایلات حقیقی خود را ابراز کنند. آن‌ها یا احساساتشان را در پس واژه‌های زیبا پنهان می‌کنند یا به‌خاطر ترس از سنت‌شکنی سرکوبشان می‌کنند.

نزدیکان ما می‌توانند از ما انسان‌های بهتری بسازند یا مدام حس احترام به خود ما را ضعیف کنند. گاهی وقت‌ها، یک کلمه، فقط یک کلمه، کافی است تا تمام تجزیه و تحلیل‌های چندین‌ساله روانشناسی را دود کند و از بین ببرد. بنابراین هر وقت به دیدن مادرم می‌روم، از قبل خود را آماده می‌کنم تا با کشیدن حصاری بین خودم و او اجازه ندهم منفی‌بافی‌ها و حس انزجار و بی‌اعتمادی او مرا نیز تحت تأثیر قرار دهد.