بریده‌هایی از کتاب وصیت‌نامه میلیونر

آرزوهایت را از ترس اینکه هرگز برآورده نمی‌شوند، دفن نکن!

ولی جنایت علیه بشر چه می‌شود؟ من از جنایت درجه یک و دو صحبت نمی‌کنم. از جنایتی حرف می‌زنم که متأسفانه هر روز در حال رخ دادن است و همیشه هم بدون مجازات می‌ماند. آن قدر راحت و بی دردسر صورت می‌گیرد که اغلب کسی متوجه آن نمی‌شود و کاملاً هم پذیرفته شده است. از جنایت علیه آدم درونت صحبت می‌کنم. جنایتی که انسان اجتماعی پیوسته آن را انجام می‌دهد، جنایت علیه کودک درون که روزی رویاهای بی پایان داشته است و یا تو او را انکار کرده ای و یا اجازه داده ای دیگران انکارش کنند؛ فراموش نکن که این آسیب جبران ناپذیر است، حتی اگر دیگران را متهم کنی. چرا که مگر این خودت نبودی که به دیگران اجازه دادی این حرکت شنیع را انجام دهند؟ وقتی از آرزوهایت چشم پوشی می‌کنی، وقتی اجازه می‌دهی دیگران آرزوهایت را در نطفه خفه کنند، این روشنایی وجود خودت است که رویش را با دستانت می‌پوشانی. این نور نباید زیر سرپوش بماند. و گر نه چگونه می‌تواند زندگی‌ات را روشنایی بخشد؟

سعی کن گفتارت صریح، ساده و خوش بیان باشد. از پیچیدگی بپرهیز. به جای ردیف کردن طول و دراز کلمات از حکایات و مثل های روشنگر استفاده کن. در سخنرانی‌ات از آدم ها، وقایع و ارقام حرف بزن. طنز را چاشنی حرف هایت کن. زیاد خشک و جدی نباش. معمولاً به حرفهای یک سخنران که ما را بخنداند بیشتر گوش می‌دهیم و برایش کف می‌زنیم تا کسی که با حرف های یکنواخت و طولانی باعث خواب آلودگی مان شود...!

اگر مصمم باشی، هیچ چیز یارای مقاومت در برابر ارادۀ تو را نخواهد داشت.

ورلن به شیوایی سروده است: ترس را بگیر و گردنش را بپیچان!

همیشه طوری رفتار کن که انگار از همین حالا یک میلیونر هستی!

در اینجا مردی آرمیده است که آن طور که می‌خواست زیست، رویاهاش را تحقق بخشید و برای انجام آن سنت شکنی کرد.»

در جسارت، نیروی سحرآمیزی نهفته است و پاداش های غیرمنتظره به همراه دارد، در ضمن اگر بنشینیم و از ترس شکست خوردن به هیچ کاری دست نزنیم، سر آخر هیچ چیز عایدمان نخواهد شد.

چه چیز برایت مهم تر است؟ ارزشمندترین نقش تو چیست؟ زیباترین سنگی که خودتت به تنهایی می‌توانی به معبد زندگی بیاوری چیست؟ اگر با آنچه جامعه و والدینت می‌خواهند، موافق است، خوب آفرین. در این صورت تو خیلی خوش شانس هستی... اما اگر با آن فرق دارد، دوست دارم خودت آن را انتخاب کنی... از منظر زندگی آینده! اگر از خودت گستاخ تر، غیرقابل پیش بینی تر و سرسخت تر باشد، فقط در آن صورت به تو امکان می‌دهد شایستگی های واقعی‌ات را به منصۀ ظهور برسانی.

اما در حقیقت معجزه ای در کار نیست و اگر باشد همان معجزۀ ذهن است: جهانِ تو مخلوقِ فکر توست.

در واقع، گلف بازهایی که در زمین بازی برتر از دیگران هستند، دیوانگانی هستند که منطق شان حساب و احتمالات را به سخره می‌گیرد. از نظر احتمالات شانس موفقیت یک پات بیست فوتی چقدر است؟ شاید یک درصد و برای گلف بازهای خیلی بزرگ یک بیستم که می‌شود پنج درصد. ولی وقتی آن ها واقعاً باید برنده شوند، وقتی نیتجۀ مسابقه به آن بستگی دارد، آن ها موفق می‌شوند به خودشان بقبولانند که این امر شدنی است و چیز دیگری نمی‌بینند مگر توپی که با شات آن ها به درون حفره می‌افتند. توپ هم انگار که جادو شده است از آن ها اطاعت خواهد کرد. بی منطقی آن ها منطق آن هاست و این زیباترین پارادوکس موفقیت است. در حالیکه عقل آن ها را به سوی خراب کردن پات سوق می‌دهد.