بریده‌هایی از کتاب دره وحشت

«وقتی ناممکن را حذف کرده باشید، آنچه باقی می‌ماند، هرقدر هم نامحتمل، باید حقیقت باشد» (نشانه چهار).

چرخ کهنه می‌چرخد و دوباره به همان پرّه می‌رسد.

در نظر مک موردو زیباترین تصویری بود که تا آن زمان دیده بود، و تضادش با آن محیط نکبت‌بار و غم‌انگیز بر این زیبایی می‌افزود. اگر بنفشه‌ای زیبا بر یکی از آن توده‌های تفاله سیاه معادن می‌رویید، چنین اعجاب‌آور نمی‌نمود.

شما می‌توانید از جواب دادن امتناع کنید، ولی باید بدانید که امتناع شما به خودی ِخود یک جواب است، چون اگر چیزی برای مخفی کردن نداشتید، امتناع نمی‌کردید.

من فقط در مورد دو موضوع یقین دارم: وجود مغز متفکری در لندن و جنازه‌ای در ساسِکس. ما قصد داریم ارتباط این دو را پیدا کنیم.

این ذهن ِتیز و کارآمد بر اثر بیکاری کند می‌شد و زنگ می‌زد.

سرانجام موضوع مناسبی برای آن تواناییهای استثنایی پیدا شده بود؛ تواناییهایی که، مانند همه استعدادهای خاص، وقتی مورد استفاده نباشند، اسباب زحمت ِصاحب خود می‌شوند.

چرخ کهنه می‌چرخد و دوباره به همان پرّه می‌رسد. همه این کارها قبلاً انجام شده و باز هم انجام خواهد شد.

آقای مک، معقولترین کاری که در تمام عمرتان از شما برمی‌آید این است که سه ماه در را به روی خود ببندید و روزی دوازده ساعت تاریخچه جنایت بخوانید. همه‌چیز در یک دورِتسلسل تکرار می‌شود، حتی پروفسور موریارتی.