بریده‌هایی از کتاب کتابخانه نیمه شب

هیچ‌وقت اهمیت بزرگ‌بودن چیزهای کوچک رو دست کم نگیر. تو باید همیشه این یادت بمونه

هیچ زندگی‌ای نیست که در اون بتونید برای همیشه در حالتی از شادی و خوشبختی خالص باشید و این تصور صرفاً باعث ایجاد ناراحتی بیشتر توی زندگی می‌شه.

«من هیچ هم‌نشینی را به‌اندازهٔ تنهایی درخور معاشرت نیافته‌ام.»

می‌توانی همه‌چیز داشته باشی و هیچ‌چیز احساس نکنی.

«دارم بهت می‌گم چیزی که از همه معمولی‌تر به نظر می‌رسه شاید درنهایت چیزی بشه که تو رو به پیروزی می‌رسونه

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگِ چیزهای کوچک رو دست کم نگیر.»

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگ‌بودن چیزهای کوچک رو دست کم نگیر.

نورا، بعضی وقت‌ها تنها راه یادگرفتن زندگی‌کردنه.»

موضوع اینه که چیزی که ما فکر می‌کنیم موفقیت‌آمیزترین مسیریه که می‌تونیم در پیش بگیریم، واقعاً نیست. چون غالب‌اوقات قضاوت ما دربارهٔ موفقیت، دربارهٔ نوعی تصور مزخرف ظاهری از دستاورده؛ مثلاً مدال المپیک، شوهر ایده‌آل، دستمزد خوب و... و سعی می‌کنیم به تمام این معیارهایی که تو ذهنمون داریم برسیم. درحالی‌که موفقیت واقعی چیزی نیست که شما می‌سنجید. و زندگی مسابقه‌ای نیست که بتونید توش برنده بشید. این‌ها همه‌ش... چرت‌وپرته، واقعاً...»

تو سمتِ مرگ نمی‌ری. مرگ سمتِ تو می‌آد.»

مرگ نقطهٔ مقابل فرصته.

«دانش حقیقی یعنی این‌که بدانی هیچ‌چیز نمی‌دانی.»

«اگه هدفتون اینه که چیزی باشید که وجود نداره، همیشه می‌بازید. هدفتون این باشه که خودتون باشید. هدفتون این باشه که مثل خودتون ببینید، عمل کنید، فکر کنید. هدفتون این باشه که درست‌ترین نسخهٔ خودتون باشید. چیزی که هستید رو با کمال میل بپذیرید. اون رو تأیید کنید. عاشقش باشید. براش زحمت بکشید و یه لحظه رو هم صرف این فکر نکنید که مردم مسخره یا تحقیرش می‌کنن. پشت بیشتر شایعات حسادت نهفته‌ست. سرت رو پایین نگه دار. استقامتت رو حفظ کن. به شنا ادامه بده...»

ثورو در کتاب والدن نوشته بود: «اگر کسی در جهت رؤیاها و مجاهدت‌هایش برای زیستن زندگی‌ای که تصور کرده است با اعتمادبه‌نفس پیش برود، با موفقیتی ناگهانی در لحظه‌ای معمولی مواجه خواهد شد.»

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگِ چیزهای کوچک رو دست کم نگیر.»

ازبین‌بردن حسرت‌ها درواقع راهی برای تحقق آرزوها است.

هرچه بیشتر روی فعالیتت متمرکز شوی، کمتر به چیزهای دیگر توجه می‌کنی؛ به‌نوعی از آنچه هستی فارغ می‌شوی و چیزی می‌شوی که می‌خواهی باشی.

هرگز به کسی که عمداً با کارکنان خدماتیِ کم‌درآمد گستاخ است اعتماد نکن.

«سرکشی اصل اساسی آزادیه. مطیع باید برده باشه.»

کشف این‌که مکانی که می‌خواستی به آن فرار کنی دقیقاً همان‌جایی است که از آن فرار کرده بودی، بی‌گمان یک مکاشفه بود. زندانی که مکان نبود، بلکه زاویهٔ دید و دیدگاه بود