بریده‌هایی از کتاب گلجان، گلی در جام

«کسانی که به دنبال حقیقت باشند مشکلات دیگران مشکلات خود آنهاست حتی اگر در برطرف کردن این مشکلات جانشان را از دست بدهند...»

کسی که می‌نویسد، یعنی حرفی برای گفتن دارد و البته کسی می‌نویسد که گوش شنوایی برای حرف‌هایش نیست و این می‌شود که به کاغذ و قلم پناه می‌برد

حسادت، زاینده گناهان دیگر است. آتشی هست که اگر بر جان بیفتد می‌سوزاند و راه را برای دروغ، غیبت، تهمت و ده‌ها گناه دیگر باز می‌کند و زر بی‌بی خوراک این حسادت را در نبات بیشتر می‌کرد.

«کسانی که به دنبال حقیقت باشند مشکلات دیگران مشکلات خود آنهاست حتی اگر در برطرف کردن این مشکلات جانشان را از دست بدهند...»

ساعت بزرگ روسی بر روی دیوار بود. ظرف‌های میوه روی میز و بساط چایی هم بر

حسادت، زاینده گناهان دیگر است. آتشی هست که اگر بر جان بیفتد می‌سوزاند و راه را برای دروغ، غیبت، تهمت و ده‌ها گناه دیگر باز می‌کند

آدمی اگر اخلاق داشته باشد در میان هر مردمی که باشد او را از خود می‌پندارند هر چند غریب باشد.

- خدا را شکر. سال دین محمد هم قوم و خویش هست هم جوان و رشید و هم اهل کار و سر به صلاح. زر بی‌بی حرف‌های گلجان را یک کلاغ چهل کلاغ کرد و به نبات رساند. - بخدا تا طلاقش را نگیرم...

اما نفرین و حسادت، دامان خود فرد را هم می‌گیرد. چرا که گفته‌اند هر کس دستش را سیاه کند اول به صورت خودش می‌کشد. و اینکه چاه کن همیشه ته چاه هست. روزها گذشت و روزگار عوض شد...

چشم نبات که به گلجان افتاد حسادت در وجود او شعله ور شد. - چطور شوهرم به من و دخترهایم محبت نمی‌کند اونوقت قربان صدقه پسر و دختر گلجان می‌شود؟ خشم در وجود او شعله ور شد. ترس، همراه حسودی و خشم به وجود آمد. ترس از دادن شوهر...