بریده‌هایی از کتاب کجاوه سخن

قلم به دست گرفتم که حرف حق بنویسم هر آنچه می‌نتوان گفت، بر ورق بنویسم قسم به جان قلم خورده‌ام که نای قلم را به دست گیرم و تا آخرین رمق بنویسم

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را (فروغی بسطامی)

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد صیاد رفته باشد (حزین لاهیجی)

گفتمش باید بری نامم ز یاد گفت آری می‌برم نامت ز یاد

شنیده‌ام که بهشت، آن کسی تواند یافت که آرزو برساند به آرزومندی

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد صیاد رفته باشد (حزین لاهیجی)

دل بردی از من به یغما ای ترک غارتگر من دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من (حکیم صفای اصفهانی)

چشم‌های تو به من می‌بخشد شورِ عشق و مستی و تو چون مصرع شعری زیبا، سطرِ برجسته‌ای از زندگی من هستی

غمت در نهانخانۀ دل نشیند به نازی که لیلی به محمل نشیند (طبیب اصفهانی)

گیرم که بر کنی دل سنگین ز مهر من مهر از دلم چگونه توانی که بر کنی