بریده‌هایی از کتاب محرمانه های زنانه

می‌شود. اگر مردی بخواهد سند خانه را به نام خانم بزند، بی‌شک او خوش‌حال می‌شود؛ اما توصیۀ ما به شما این است که اگر مرد این کار را کرد، آن را نپذیرید، چون برای شما منفعت دارد، ولی مصلحت ندارد. مصلحت آن چیست؟ این‌که نقش مرد کم‌رنگ می‌شود و دیگر خود را تکیه‌گاه زندگی نمی‌داند،

زن و شوهر نباید اجازه دهند مشکلاتشان و ناراحتی‌‌ها روی هم انباشته شود و باید سعی کنند مشکلات را در همان روز و در موقعیت مناسب حل کنند

امام حسن عسکرى(ع) می‌فرماید: «جُعِلَتِ الخَبائِثُ فی بَیتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الکِذبَ»‌ «خداوند همۀ بدی‌ها را در یک خانه جمع کرده و کلیدِ آن دروغ است».

در روایات اهل‌بیت(ع) نیز تمسخر به شدت مورد نهی و نکوهش قرار گرفته است. پیامبر اکرم(ص) در این ‌باره می‌فرماید: «انَّ الْمُسْتَهْزِئینَ یفتَحُ لَاحَدِهِمْ بابُ الْجَنَّةِ، فَیقالُ هَلُّمَ، فَیجیءُ بِکرْبَةٍ وَ غَمَّةٍ، فَاذا جاءَ اغْلِقَ دُونَهُ، ثُمَّ یفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرٌ... فَما یزالُ کذلِک حتّی انَّ الرَّجُلَ لَیفْتَحُ، لَهُ الْبابُ فَیقالُ لَهُ هَلَمَّ هَلمَّ، فَما یاتیهِ» «عذاب استهزاکنندگان در قیامت به این صورت است که درِ بهشت بر یکی از‌آن‌ها باز می‌شود و به وی گفته می‌شود: «بشتاب»! وی با غم و اندوه می‌آید. وقتی نزدیک در شد، بسته می‌شود و درِ دیگر بر او بازمی‌گردد... آن‌قدر با وی چنین می‌کنند تا آن حد که در را باز می‌کنند و به وی می‌گویند: «بشتاب... بشتاب»! ولی او از ناامیدی نمی‌آید».

هیچ‌گاه از ازدواجتان اظهار پشیمانی نکنید. گاهی برخی زنان به دلیل اشتباهاتی که از شوهرانشان می‌بینند برای ابراز ناراحتی و شکایت خود از زندگی مشترک اظهار پشیمانی می‌کنند و این احساس را با جملاتی مانند: «عجب اشتباهی کردم»!؛ ‌«ای کاش این زبانم بریده شده بود و به تو بله نمی‌گفتم»!؛ «کاش قلم پایت شکسته شده بود، به خانۀ ما نمی‌آمدی»!؛ «بدبختم کردی» و... ابراز می‌کنند. زنان باید توجه داشته باشند که با گفتن این جملات مردِ خانه را دلسرد می‌کنند. زنان نباید هیچ‌گاه از ازدواجشان اظهار پشیمانی کنند، زیرا مرد به نقش‌آفرینی در زندگی، امید می‌بندد؛ در حالی که زن با گفتن این جملات، نقش‌آفرینی مرد را نادیده می‌گیرد و او را از زندگی و تلاش و فعالیت ناامید می‌کند.

زن موفق کسی است که نقش «تسهیل‌گر» را در زندگی ایفا می‌کند؛ یعنی در کنار همه‌‌چیز قرار می‌گیرد و زندگی را متعادل می‌کند. در این صورت، اگر شوهر اشتباهی مرتکب شود، زن به جای مقابله، اشتباهش را جبران می‌کند. طبق مثال، اگر دیر به منزل بیاید، می‌گوید: حتماً خیابان‌ها شلوغ بوده و یا این‌که انجام دادن کارهایت به زمان زیادی نیاز داشت. یعنی به جای این‌که در مقابل شوهر چهره‌ای عبوس داشته باشد و با عصبانیت با او رفتار کند و آرامش روانی او را بر هم بزند، در کنار او قرار می‌گیرد و سعی می‌کند با او همراهی و هم‌دلی کند

بعضی مواقع شوهر وضع مالی خوبی دارد و می‌خواهد به پدر و مادرش کمک کند. در این صورت، نیاز نیست در امور مربوط به او جست‌وجو کنید که آیا کمک می‌کند یا نه. اما اگر از زندگی خودشان کم می‌گذارد و‌آن‌ها دچار سختی می‌شوند باید به او یادآوری کرد، زیرا نفقۀ زن و فرزند بر شوهر واجب است.

در واقع زن و مرد نیز باید گاهی در زندگی صدقه بدهند تا طرف مقابل‌آن‌ها اشتباه نکند و جایگاهش خدشه‌دار نشود. بنابراین، هیچ‌گاه نباید به‌ دنبال یافتن عیب‌های همسر و مسخره کردن او باشید تا زندگی استحکام لازم را داشته باشد.

زنان باید به این نکته توجه کنند که مردان در جامعه آسیب‌‌ها و مسائل متفاوتی را می‌بینند یا می‌شنوند؛ به همین دلیل، اگر دروغی را از همسرشان بشنوند یا پنهان‌کاری ببینند، به او بدبین می‌شوند. دروغ‌گویی پایۀ زندگی را متزلزل می‌کند؛ حتی اگر مصلحتی باشد. اسلام در چند مورد دروغ مصلحتی را مجاز دانسته، ولی هیچ‌کدام مربوط به عرصۀ خانواده نیست.

تمسخر در زندگی مشترک نه‌تنها صمیمیت و محبت را از بین می‌برد، بلکه موجب ایجاد دشمنی و کدورت بین زوجین شده و در بلندمدت سبب تزلزل بنیان خانواده می‌گردد.