بریده‌هایی از کتاب حکومت نظامی: شهربندان

اصول صحيح می‌‌گويد که اخذ رای آزاد است. و معنی آن اين است که فقط آرايی که به نفع دولت است آرا آزاد محسوب خواهد شد

خدا از دنيا برگشته و منکر آن است و من از خدا برگشته‌‌ام و منکر او هستم! زنده‌‌باد هيچ. زيرا اين تنها چيزی است که وجود دارد!

شما مردم را گرسنه نگاه داشته‌‌ايد و آنها را از هم جدا کرده‌‌ايد تا عصيان و شورششان را از بين ببريد، شما آنها را ضعيف و درمانده می‌‌کنيد و سبعانه نيروی آنها را می‌‌بلعيد و اوقاتشان را مشغول می‌‌کنيد تا از وحشت نه جوششی بکنند و نه مجالی برای جوشش داشته باشند! آنها در يک جای ايستاده‌‌اند و درجا می‌‌زنند، راضی باشيد! علی‌‌رغم جمعيتی که دارند تنها هستند،

آه! چه حکمران خوبی داريم. اگر وضع بودجه‌‌اش خراب است و اگر زنش زناکار است با يک اعلاميه فساد بودجه‌‌اش را روپوشی می‌‌کند و زناکاری عيالش را تکذيب می‌‌نمايد و ديگر مسئله برايش کاملاً مختومه می‌‌شود.

روزی شما خواهيد فهميد که اگر انسان بداند که بشر هيچ و پوچ است و اگر بداند که چهره خداوند موحش و زشت است نمی‌‌تواند به خوبی زندگی را برگزار کند.

ای شورش مقدس، ای عصيان زنده، ای افتخار و شرف ملت، به اين مردم دهان‌‌بسته نيروی فرياد و فغان عطا کن.

مطمئن باش که ما همه داريم به آن مرحله از دوران تاريخ می‌‌رسيم که همه حرف می‌‌زنند، ولی هرگز جوابی دريافت نمی‌‌کنند. و وقتی دو نفر با يکديگر روبرو می‌‌شوند و صحبت می‌‌کنند، حرف‌‌هايشان برای خودشان نامفهوم است و دود می‌‌شود و به هوا می‌‌رود و بالاخره اين وضع به آخرين تکامل خود خواهد رسيد، اين آخرين تکامل سکوت مرگ است.

«آنچه که باقی می‌‌ماند و نمی‌‌توان آن را با نيروی منطق خُرد و مقهور کرد مرد مرگ است. يک امر حتمی و ناگزير. مسلّميّت مطلقی که منحصراً در اين دنيا وجود دارد. همه چيز غير از اين، شادی و خوشبختی است که با آزاد زندگی کردن توأم است و جدايی‌‌ناپذير. بدبختی غير قابل علاج اين است که انسان به خيالی فرو می‌‌رود که از حقيقت به کلی دور است. يعنی تصّور و خيال يک زندگی ابدی. بعد که اين خيال را خوب پخت و پرورش داد به همان نسبت که آن را بزرگ کرده از مرگ رنج می‌‌برد.»