بریده‌هایی از کتاب تولد دوباره

ـ بله، نقاء جان، تو زندگی حقیقی و پر از خوشبختی من هستی. نمی‌دانی چقدر گشتم تا پیدایت کردم و گمشده‌ام را در تو دیدم. من با تو خوشبختم ... بی‌نهایت خوشبخت! ـ من‌هم همین‌طور عزیزم، اما کمی نگرانم. می‌ترسم که روزگار بی‌رحم، خوشبختی‌مان را از ما بگیرد و خوشی‌هایمان تمام شود. کاش می‌توانستم مطمئن شوم که خوشبختی ما هیچوقت تمام نمی‌شود ... کاش مطمئن می‌شدم ... ـ من مطمئنم. تو هم مطمئن باش، نقاء جان، دست تقدیر و روزگار نمی‌تواند خوشبختی حقیقی را از بین ببرد. خوشبختی ما نتیجهٔ عشق و اخلاص و ایمان است و سعادتی که از عشق پاک و خالصانه باشد، هیچ چیز نمی‌تواند آن را تهدید کند

ـ مرد خوب و مهربان کسی است که همسرش را در افکار و احساساتش شریک بداند، نه در رفت و آمدها و کارهایش!

من هم فقط با تو احساس خوشبختی می‌کنم ... با روح پاک و احساسات عمیقت، با محبت صادقانه‌ات، با فکر بلندت، با هاله‌ای از نور که چهرهٔ دلربایت را مثل فرشته‌ها کرده ... پس مطمئن باش که خوشبختی ما هیچ وقت از بین نمی‌رود. خوشبختی‌ای که با گذشت زمان تغییر کند و از بین برود، خوشبختی واقعی، نیست توهمی است که بخاطر مادیات به وجود آمده. ماده از بین می‌رود و نابود می‌شود، اما روح، جاودان و ثابت است. سعادتی که مبنای آن مادیات باشد، سعادت حقیقی نیست و اصلا هیچ شباهتی به خوشبختی ندارد، بلکه سرمستی کوتاهی است که بر اثر مال و ثروت و زیبایی ظاهری پدید آمده و مستی، دوام زیادی ندارد. هر کس به دنبال سعادتی برود که احتمال تمام شدن آن وجود دارد، گمراه و فریب‌خورده است، ولی خوشبختی ما، مثل روح جاودان است و تا جان در بدن باقی است، ادامه دارد ... مطمئن باش عزیزم

ما مسلمان هستیم و نباید پیشرفت اروپا را یک تمدن واقعی بدانیم، چون جز تمدن اسلامی، تمدن حقیقی دیگری وجود ندارد. اگر تمدن غرب را بشناسیم، می‌بینیم که شکل جدید افکار جاهلیت است، مخصوصاً نظر اروپاییان دربارهٔ زنان، خیلی شبیه اندیشه‌های جاهلیت است.

او در پناهگاه آرمان‌ها و ارزش‌ها و باورهایش از هر آفتی در امان است.

لغزش‌ها و خطاها هر چقدر هم که بزرگ باشند، قابل بخشش هستند. روح و وجدان انسان جاودان است و هرگز از بین نمی‌رود ...

تو فکر می‌کنی که دختر و پسری که با هم نامزد هستند، می‌توانند شخصیت واقعی همدیگر را در دورهٔ نامزدی بشناسند؟ در زمان نامزدی، هر کس کاملاً رسمی و محافظه‌کارانه رفتار می‌کنند و تا وقتی ازدواج نکنند، با اخلاق و رفتار واقعی یکدیگر آشنا نمی‌شوند. مرد هر چقدر هم که نقطه ضعف داشته باشد، می‌تواند تا مدتی آن‌ها را از چشم نامزدش مخفی کند. زن هم همین طور. پس دورهٔ نامزدی تأثیر زیادی در شناخت اخلاق و رفتار واقعی طرفین ندارد. حتی ممکن است جلوی افراد ناشناس، مرد رفتارهای ناخواسته‌ای بکند، اما جلوی نامزدش سعی می‌کند جز خوبی‌هایش، چیزی نشان ندهد.

ـ پس چرا من، از این هزاران نفری که تو می‌گویی، خبر و اثری نمی‌شنوم و نمی‌بینم؟! ـ هم می‌بینی و هم می‌شنوی، اما نمی‌خواهی آن‌ها را باور کنی. آن‌ها همه جا هستند، اما تو و اطرافیانت در تاریکی‌ای هستید که نمی‌گذارد حقیقت را ببینید.

با همان شمشیری که مرا از ابراهیم محروم کرد، او را هم از ابراهیم جدا می‌کنم... شمشیر پر زرق و برق «تمدن غرب»..! ... نقاء خانم، مطمئن باش که تو هم قربانی نیرنگ تمدن می‌شوی، مثل هزاران دختر دیگر که به دنبال آن رفتند و زندگی‌شان از هم پاشید

احکام اسلام، جز قید و بندهای سخت و بی‌رحمانه، چه چیزی دارد؟! مثل اینکه دلت می‌خواهد زیر فشار طاقت‌فرسای این عقاید خشک گرفتار شوی و از جامعه دور بمانی! تو تازه در ابتدای راه هستی. نباید اجازه بدهی که افکار متحجرانه، آینده‌ات را خراب کند ...

نمی‌دانی ازدواج یک دختر تحصیل‌کرده و امروزی با یک مرد مذهبی، چه مشکلاتی دارد و چه قید و بندهایی را بر زن تحمیل می‌کند ... ـ

ابراهیم مرد با ایمانی است و دوست ندارد ماه عسل را در اروپا بگذراند ... ـ اوووه...! یعنی این‌قدر عقب‌مانده و اُمّل است؟! واقعاً جای تأسف دارد ... هیچ به آخر و عاقبت این وصلت فکر کرده‌ای؟! ـ نه، اتفاقاً او مرد تحصیل‌کرده و روشنفکری است. ـ پس چرا سفر به اروپا را دوست ندارد؟ ـ چون به اعتقاداتش نمی‌خورد. ـ یعنی می‌خواهی بگویی تا این حد مذهبی و خشک است؟!