بریده‌هایی از کتاب استاندارد بیت کوین

«فردریش هایک» در این رابطه این‌گونه نوشته است: «از نظر من هیچ‌وقت دوباره به سیستم پولی خوبی دست پیدا نمی‌کنیم؛ مگر اینکه بتوانیم کنترل پول را از انحصار دولت بیرون آوریم، ولی نمی‌توانیم این کار را به‌زور انجام دهیم؛ بلکه باید راهکاری زیرکانه ایجاد کنیم که دولت‌ها نتوانند جلوی آن را بگیرند.»

پول، سودی ندارد. معمولا تمام سرمایه‌گذاری‌ها تا حدی ریسک دارند، ولی پول باید کمترین ریسک را داشته باشد. همچنین، قابلیت نقدشوندگی سرمایه‌گذاری نسبت به پول کمتر است و هر بار که نیاز به نقد کردن سرمایه‌ای باشد، باید هزینه زیادی برای انجام این کار پرداخت کرد. به ‌این ‌ترتیب می‌توان دید که همیشه تقاضا برای پول وجود خواهد داشت و سرمایه هیچ‌گاه جایگزین پول نخواهد شد. زندگی انسان‌ها هیچ‌گاه کاملا قطعی نیست و آنها هیچ‌گاه نمی‌دانند به چه مقدار پول نیاز خواهند داشت.۱۲ بنابراین منطقی است که بخواهند بخشی از ثروت خود را به‌صورت پول نگهداری کنند؛ زیرا در لحظه قابل نقد شدن است و ریسک کمتری نسبت به سرمایه‌گذاری دارد. آنها در عوض مجبور هستند به خاطر این تصمیم خود، از مصرف کالاهایی که با آن پول قابل خرید هستند، صرف‌نظر کرده و سود احتمالی از سرمایه‌گذاری آن مبلغ را نیز فراموش کنند.

«دولت‌ها فکر می‌کنند ... وقتی باید بین دریافت مالیات (که باعث کاهش محبوبیت‌شان می‌شود) و انجام هزینه‌های عوام‌فریبانه (که باعث افزایش محبوبیت‌شان می‌شود) گزینه‌ای را انتخاب کنند، می‌توانند هر دو کار را انجام دهند (با افزایش تورم). همین اقدام آنها نشان می‌دهد که کنار گذاشتن استاندارد طلا چه اشتباه بزرگی بود.»

وقتی ارزش پول در جامعه‌ای افزایش پیدا می‌کند، افراد بیشتر به مخارج خود دقت می‌کنند و بخش بزرگ‌تری از درآمدشان را پس‌انداز می‌کنند. بنابراین فرهنگ مصرف‌گرایی، خریددرمانی و نیاز مستمر به خرید آشغال‌های پلاستیکی جدید در این جامعه جایگاهی نخواهد داشت. این شرایط باعث کاهش ترجیح زمانی خواهد شد و افراد یاد خواهند گرفت که اهمیت بیشتری برای آینده قائل باشند. بنابراین می‌توان دید که چنین جامعه‌ای نه‌تنها شهروندانش را به سمت پس‌انداز و سرمایه‌گذاری سوق می‌دهد؛ بلکه دیدگاه بلندمدتی در زمینه اخلاق، هنر و فرهنگ به وجود می‌آورد.

پول سالم محیطی را به وجود می‌آورد که در آن هر نوع سرمایه‌گذاری مثبتی، مطلوب است؛ زیرا ارزش پول در طول زمان ثابت می‌ماند و بنابراین انگیزه برای سرمایه‌گذاری زیاد خواهد بود. در مقابل، ارزش پول ناسالم در طول زمان کمتر می‌شود و در نتیجه تنها سرمایه‌گذاری‌های پرریسک و پربازده جذابیت خواهند داشت.

کنترل دولت، پول را از پاداش فعالیت اقتصادی به پاداش اطاعت از مقامات دولتی تبدیل کرده ‌است. هیچ‌کس نمی‌تواند بدون رضایت دولت، ثروتمند شود؛ زیرا دولت می‌تواند دارایی او را از طریق انحصاری بانکی خود ضبط و مسدود کند. همچنین دولت می‌تواند به وفادارترین طرفداران خود پاداش بدهد و آنهایی که از دولت پیروی نمی‌کنند را مجازات کرده و مالیات‌شان را افزایش دهد.

دولت‌ها فکر می‌کنند ... وقتی باید بین دریافت مالیات (که باعث کاهش محبوبیت‌شان می‌شود) و انجام هزینه‌های عوام‌فریبانه (که باعث افزایش محبوبیت‌شان می‌شود) گزینه‌ای را انتخاب کنند، می‌توانند هر دو کار را انجام دهند (با افزایش تورم).

حتی بهترین و پایدارترین پول‌های دولتی در مقابل طلا نابود شده‌اند و در حال حاضر حدود دو تا سه درصد از ارزش خود در سال ۱۹۷۱ را دارند. این امر نشان‌دهنده افزایش ارزش بازار طلا نیست؛ بلکه حاکی از افت ارزش پول فیات است. وقتی قیمت کالاها و خدمات را بر اساس پول دولتی می‌سنجیم، شاهد افزایش بسیار زیادی هستیم، ولی قیمت آنها نسبت به طلا تقریبا ثابت مانده است.

«از نظر من هیچ‌وقت دوباره به سیستم پولی خوبی دست پیدا نمی‌کنیم؛ مگر اینکه بتوانیم کنترل پول را از انحصار دولت بیرون آوریم، ولی نمی‌توانیم این کار را به‌زور انجام دهیم؛ بلکه باید راهکاری زیرکانه ایجاد کنیم که دولت‌ها نتوانند جلوی آن را بگیرند.»