بریده‌هایی از کتاب آرزویی در دل تاریکی

«امیدوارم هر جای دنیا که باشی، با آرامش قدم برداری.»

بهتره در حق آدم‌های درمونده محبت کنیم، نه قضاوت و داوری.

بعضی‌وقت‌ها لازمه آدم با اوضاع کنار بیاد، البته اگه دلش نخواد که خردوخمیر بشه

نمی‌تونی انتظار داشته باشی بچه‌ها خیلی با والدینشون فرق داشته باشن.

هر کسی لیاقت این رو داره که بهش فرصتی برای انجام کارهای خوب داده بشه

«گاهی وقت‌ها مسائل به‌سادگی درس‌های مدرسه‌ت نیست.»

گاهی‌وقت‌ها زندگی چیزهایی رو که می‌خوایم بهمون نمی‌ده. نمی‌تونیم هر کاری رو که دلمون می‌خواد بکنیم، و بهتره هر جوری شده با همون چیزهایی که بهمون می‌ده سر کنیم.

«گاهی وقت‌ها آدم‌های خوب گرفتار تاریکی می‌شن.»

اون‌هایی که توی تاریکی به دنیا می‌آن، همیشه به تاریکی برمی‌گردن.

شایعه‌ها مثل چاقو است.

«خیلی دوستت دارم. هیچ‌وقت این رو فراموش نکن.»

می‌دونم عصبانی هستی، ولی یه روز من رو می‌بخشی. گاهی آدم خودش هم باورش نمی‌شه که چه چیزهایی توی دلش نمی‌مونه.

اون‌هایی که از همه بی‌پناه‌ترن مستحق بزرگ‌ترین دعاهای خیرن

باید بدونین که نور فقط به آدم‌هایی می‌تابه که لیاقتش رو دارن.

میوهٔ هر درختی یه‌راست می‌افته زیر همون درخت.

«وقتی یه چیزی خیلی خرابه... وقتی بده، آدم نمی‌تونه درستش کنه. نمی‌تونی بد رو خوب کنی.»

پانگ فریاد زد: «این قانون‌ها احمقانه‌ان!» صدایش آن‌قدر بلند بود که نوک قدمی عقب رفت. «و ناعادلانه!»

پانگ فریاد زد: «این قانون‌ها احمقانه‌ان!» صدایش آن‌قدر بلند بود که نوک قدمی عقب رفت. «و ناعادلانه!»