بریده‌هایی از کتاب مدرسه عالی شرارت؛ جلد دوم

فرانتس طلبکارانه گفت: «وای نایجل، چقدر وقتت رو توی کتابخونه می‌گذرونی. یه‌کمی خوش بگذرون.» نایجل بلافاصله گفت: «کتاب خوندن برای من خوش‌گذرونیه.»

زمانه عوض شده مکس، اگه در برابر تغییر مقاومت کنی، عقب می‌مونی.

«شاید رفتارش با شخصیتش هم‌خوانی نداشته باشه، اما تردیدی نیست که مقصره. آدم‌های خیلی کمی هستن که وقتی بهشون می‌گیم راست بگو، همچنان می‌تونن دروغ بگن.»

«یادم می‌آد وقتی پدرم مُرد، مادرم گفت نباید ناراحت باشم، جسم ما مثل زندانه که روحمون در اون اسیر شده. حالا روح اون دیگه آزاده که به جای بهتری بره.»

اما گاهی باید از واقعیت بترسی، گاهی بهتره اون رو ندونی

اوتو از باخت خوشش نمی‌آمد و نمی‌فهمید چطور دوستش می‌توانست شکست‌های پشت سرهم را تحمل کند. وینگ فقط لبخند زده و درِگوشی به او گفته بود تا وقتی شکست نخوردی، اگر ببازی مهم نیست.

اما یادت باشه دشمن اغلب به همون جایی که از همه ضعیف‌تره ضربه می‌زنه. باید از شهودت کمک بگیری. احساساتت رو کنترل کن.

«به قول خردمندی زندگی دشوار، ظالمانه و کوتاهه، مگر اینکه بفهمین چقدر دشوار، چقدر ظالمانه و چقدر کوتاهه؛