بریده‌هایی از کتاب به سپیدی یک رویا

ـ از تاریکی شب نمی‌ترسی؟! ـ خوبی شب به این است که همه یک رنگند... از روشنایی روز و هزار رنگی مردم می‌ترسم.

همیشه این سخن ابوالحسن را به یاد داشته باش «مؤمن، مؤمن واقعی نیست، مگر آنکه سه خصلت در او باشد: سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش. سنت پروردگارش، پوشاندن راز است، سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است و سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.»

فاطمه فقط دلتنگ برادر نبود. فاطمه از امام زمانش دور افتاده بود. رنج سفر را به جان خریده بود، به امید دیدار امام و سرورش

اهل بیت دوستداران غیر واقعی زیاد داشتند و دارند، اما پیروان حقیقی‌شان هم کم نیست. همان‌هایی که رنج سفر به جان می‌خرند فقط برای دیدن روی اهل بیت.

از عمه‌ام فاطمه؛ دختر جعفر صادق شنیدم که از عمه‌اش فاطمه؛ دختر محمدبن‌علی و او از عمه‌اش فاطمه؛ دختر علی‌بن‌حسین و او از عمه‌اش فاطمه، دختر حسین‌بن‌علی و او از عمه‌اش زینب؛ دختر علی‌بن‌ابی‌طالب و او از مادرش فاطمه؛ دخت رسول خدا و او از رسول خدا شنید که «هر کس با محبت آل محمد از این دنیا برود شهید از دنیا رفته...»

خلافت و جانشینی پیامبر، ملک و زمین و درهم و دینار نیست که به فرزندان برسد. کمی در تاریخ تدبر کنید، آیا همه جانشینان پیامبران فرزندانشان بوده‌اند؟ مگر آصف‌بن‌برخیا، جانشین سلیمان نبی نبود؟ او که فرزند سلیمان نبود، او هم داماد و شاگرد سلیمان بود. مثل علی که پرورده خانه پیامبر بود.

فاطمه دوست داشت که اخت‌الرضا خطابش کنند. آن قدر که به نسبتش با علی‌بن‌موسی‌الرضا مباهات می‌کرد، خودش این لقب را به خود داده بود.

فاطمه گفت: فراموش کرده‌اید سخن پدر را که فرمود: هرگز مؤمن نخواهید بود مگر آنکه آزمایش الهی را نعمت و رفاه را مصیبت به شمار آورید؛ چه شکیبایی بر بلا برتر است از غفلت به هنگام رفاه؟

او هم بی‌شک حدیثی را که از جدش جعفربن‌محمد نقل شده بود شنیده بود: «خداوند حرمی دارد که مکه است، پیامبر حرمی دارد و آن مدینه است و حضرت علی علیه السلام حرمی دارد و آن کوفه است و قم که حرم اهل بیت است. از هشت در بهشت سه در آن به قم باز می‌شود، زنی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند.»

حضرت جعفربن محمدکه درود خدا بر او باد، فرمود چون به زیارت امام حسین علیه‌السلام بروی، زیارت کن آن حضرت را محزون و غمناک و ژولیده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه که آن حضرت با این احوال شهید شده است...

فاطمه آهسته زمزمه کرد: بارها از علی شنیده‌ام که می‌فرمود: «به راستی که بدترین مردم کسی است که یاری‌اش را از مردم باز دارد وتنها بخورد و زیر دستش را بزند.»

مهیای سفر مرو شدن کار زیادی ندارد، باید هر لحظه آماده سفر طولانی‌تری باشم. برای خراسان رفتن هر چقدر سبک‌بارتر بهتر، اما برای آن سفر مهم‌تر، باید تا می‌توانی توشه ذخیره کنی.

علی اولین مسلمان بود و اولین کسی بود که به نبوت پیامبر شهادت داد... علی جانشین بر حق پیامبر بوده و هست. اگر میراثی هم از پیامبر مانده باشد، حق فرزندان علی بوده، چون فرزندان علی فرزندان پیامبر بودند...

طاقت فاطمه طاق شد. رو به آنها کرد و با آرامش گفت: آری، اطرافیان علی همه سائل بودند. با تعجب به سمت فاطمه برگشتند. فاطمه لبخندی زد و ادامه داد: همه آنها حقیقت را گدایی می‌کردند. جویندگان حقیقت با علی بودند و آنها که حق را ناحق می‌کردند، بر علی... علی پسر عم پیامبر بود و پیامبر او را وصی خودش قرار داده بود. خلافت و جانشینی پیامبر، ملک و زمین و درهم و دینار نیست که به فرزندان برسد. کمی در تاریخ تدبر کنید، آیا همه جانشینان پیامبران فرزندانشان بوده‌اند؟ مگر آصف‌بن‌برخیا، جانشین سلیمان نبی نبود؟ او که فرزند سلیمان نبود، او هم داماد و شاگرد سلیمان بود. مثل علی که پرورده خانه پیامبر بود.

بعدها شنیدم که تعداد زیادی از زنان مهرشان را بخشیده بودند تا از همسرانشان جواز حضور در مراسم دفن فاطمه را بگیرند...

همیشه این سخن ابوالحسن را به یاد داشته باش «مؤمن، مؤمن واقعی نیست، مگر آنکه سه خصلت در او باشد: سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش. سنت پروردگارش، پوشاندن راز است، سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است و سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.»

خاکی که شما روی آن قدم گذاشته‌اید را باید سرمه چشم کرد... تو نور دیده و دلی... آفتاب و مهتاب خجل می‌شوند از نور وجودت. همه گل‌های عالم از عطر وجودت سر به زیر می‌برند. گوهر وجودت از الماس درخشان‌تر است. دلت از آب و آینه پاک‌تر و صاف‌تر...

حسین در برابر ظالم سر فرود نیاورد، حسین دو پسرش را قربانی حقیقت کرد. دو پسرش را، برادرزاده‌ها و خواهرزادهایش را. یارانش را. جانش را...

ما چرا باید خطر کنیم و راه را برای زیارت کج کنیم؟ - برای اینکه ثابت کنیم پرچم سرخ حسین هنوز در اهتزاز است. برای اینکه ثابت کنیم ما پیرو راه حسین هستیم و از هیچ کس باک نداریم.

ما چرا باید خطر کنیم و راه را برای زیارت کج کنیم؟ - برای اینکه ثابت کنیم پرچم سرخ حسین هنوز در اهتزاز است. برای اینکه ثابت کنیم ما پیرو راه حسین هستیم و از هیچ کس باک نداریم. حتی از سربازان و عمال خلیفه. حتی از راهزنان.