بریده‌هایی از کتاب طرز فکر

چرا هنگامی‌که می‌توانید بهتر شوید، زمان خود را برای اثبات عالی بودن خود به‌صورت مکرر اتلاف می‌کنید.

بردم؟ باختم؟ این‌ها سؤالات اشتباهی است. سؤال درست این است: آیا همه تلاشم را به‌کار بردم؟

تغییر‌ می‌تواند سخت باشد، اما هرگز نشنیده‌ام که کسی بگوید ارزشش را نداشت.

اگر در زندگی، تنها خودتان را برای انجام‌دادن کارهای آسان به‌زحمت می‌اندازید، شرم بر شما

حتی ‌زمانی‌که فکر می‌کنید در چیزی خوب نیستید، هنوز هم می‌توانید با تمام وجود در آن شیرجه بزنید و آن را ادامه دهید.

«آن‌ها پس‌ازآن برای همیشه خوش و خرم زندگی کردند» وجود ندارد بلکه بیشتر شبیه این است «آن‌ها پس‌ازآن همیشه با خوشحالی تلاش کردند» .

«شدن، بهتر از بودن است.»

در سال ۱۹۹۵، بازیگر، کریستوفر ریو، از اسب به پایین پرتاب شد. گردن او شکست و قطع نخاع و به‌طور کامل از گردن به پایین فلج شد. علم پزشکی، گفت: خیلی متأسفم. این شرایط دشوار را بپذیر. بااین‌حال، ریو، برنامه ورزشی سختی را آغاز کرد که مستلزم حرکت تمام قسمت‌های بدن فلج او با کمک تحریک الکتریکی بود... چرا نتواند یاد بگیرد که دوباره حرکت کند؟ چرا باید مغز او یک‌بار دیگر نتواند فرمان‌هایی بدهد که بدنش از آن‌ها اطاعت کند؟ پزشکان هشدار دادند که ریو در حال انکارکردن است و به ناامیدی خود کمک می‌کرد. آن‌ها قبلاً این را دیده بودند و این نشانه بدی برای بهبود او بود؛ اما واقعاً، ریو در حال انجام چه‌کاری با زمان خود بود؟ آیا نقشه بهتری داشت؟ پنج سال بعد، ریو شروع به بازیابی مجدد حرکت خود کرد. برای نخستین‌بار این اتفاق در دست‌های او اتفاق افتاد، سپس بازوهای او، پس‌ازآن پاها و سپس نیم‌تنه بالایی او حرکت خود را بازیافتند.

هر کسی با میل شدید به یادگیری متولد می‌شود. نوزادان روزانه مهارت‌های خود را گسترش می‌دهند. نه‌تنها مهارت‌های عادی، بلکه سخت‌ترین کارهای طول عمر، مانند یادگیری راه‌رفتن و صحبت‌کردن را به‌دست می‌آورند. آن‌ها هرگز تصمیم نمی‌گیرند که این کارها بیش‌ازحد سخت هستند یا ارزش تلاش‌کردن ندارند. نوزادان نگرانِ اشتباه‌کردن یا تحقیرشدن نیستند. آن‌ها راه می‌روند، می‌افتند، بلند می‌شوند. آن‌ها فقط به‌سوی پیشرفت تقلا‌ می‌کنند. چه چیزی می‌تواند به این آموزش پرشور و هیجان پایان دهد؟ طرز فکر ثابت

«این خیلی مشکل‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردم، اما چیزی است که می‌خواهم انجام دهم، به‌طوری‌که مرا مصمم‌تر می‌کند. ‌زمانی‌که به من می‌گویند نمی‌توانم، این موضوع واقعاً مرا به ادامه‌دادن ترغیب می‌کند.»

آیا توانایی موسیقی موتزارت باعث موفقیت او شد یا این واقعیت که به حدی کار کرد که دست‌هایش تغییر شکل دادند؟

در کودکی به ما حق انتخابی بین خرگوش بااستعداد اما نامنظم و لاک‌پشت آهسته اما ثابت‌قدم داده شد. درسی که قرار بود از آن یاد بگیریم این بود که آهسته و پیوسته، برنده می‌شود؛ اما واقعاً آیا هیچ‌کدام از ما می‌خواست که به‌جای لاک‌پشت باشد؟

«کسی که خطر نمی‌کند، هیچ چیز به‌دست نمی‌آورد»، «رم یک روزه ساخته نشد»، «اگر بار اول موفق نشدید دوباره و دوباره تلاش کنید»

جان وودن، مربی افسانه‌ای بسکتبال می‌گوید: شما بازنده نیستید مگر ‌زمانی‌که شروع به سرزنش کنید. منظور این است که اگر اشتباهاتتان را انکار نکنید، همچنان می‌توانید از آن‌ها یاد بگیرید.

از طرف دیگر، گمان می‌کردم که ویژگی‌های انسان تغییرناپذیرند. شما یا باهوش هستید یا نیستید و شکست یعنی که باهوش نبوده‌اید. به همین سادگی! اگر بتوانید به سمت موفقیت بروید و از شکست (به هر قیمتی) اجتناب کنید، می‌توانید باهوش باقی بمانید. مبارزات، اشتباهات و پشتکار، غیرضروری و بی‌اهمیت بودند.

یک دختر کلاس هفتمی این موضوع را به‌طور خلاصه این‌گونه بیان کرد: «فکر می‌کنم هوش، چیزی است که باید برای به‌دست‌آوردن آن تلاش کنید... چیزی نیست که به شما داده شود. بیشتر بچه‌ها، اگر از جوابشان مطمئن نباشند، دستشان را برای جواب‌دادن به سؤال بالا نمی‌برند؛ اما کاری که من معمولاً انجام می‌دهم این است که دستم را بالا می‌برم، چراکه اگر جوابم اشتباه باشد آن موقع اشتباهم تصحیح می‌شود، یا دستم را بالا می‌برم و می‌گویم: چگونه این حل می‌شود؟ یا آن را متوجه نمی‌شوم. می‌توانید به من کمک کنید؟ با این‌گونه عمل‌کردن، هوشم را افزایش می‌دهم».

موفقیت شخصی یعنی با تمام وجود تلاش کنید تا بهترین ِ خودتان باشید

چرا به‌جای غلبه بر نقاط ضعف خود، آن‌ها را پنهان می‌کنید؟

اگر رابطه مشکل‌داری با پدر و مادرتان دارید، مقصر کیست؟ اگر پدر و مادرتان شما را به‌اندازه کافی دوست ندارند، آن‌ها والدین خوبی نبوده‌اند یا شما دوست‌داشتنی نبوده‌اید؟ این‌ها سؤالات زشتی است که ما را درون طرز فکر ثابت می‌برد. آیا راهی برای خروج از این وضعیت وجود دارد؟ من همین معضل را داشتم. مادرم مرا دوست نداشت. در تمام زندگی‌ام، توسط سرزنش‌کردن او و احساس تلخ‌کامی، با این مسئله مقابله کرده‌ام؛ اما دیگر با محافظت از خودم، احساس رضایت نمی‌کنم. من اشتیاق رابطه عاشقانه‌ای با مادرم را داشتم. بااین‌حال، آخرین چیزی که می‌خواستم، این بود که یکی از آن بچه‌هایی باشم که با التماس از پدر و مادر منع‌کننده خود، تقاضای تصدیق‌شدن می‌کردند. پس‌ازآن چیزی متوجه شدم. من نیمی از رابطه را کنترل کردم، نیمه خودم. می‌توانم نیمه خودم را از رابطه داشته باشم. حداقل می‌توانم آن دختر دوست‌داشتنی باشم که‌ می‌خواستم

«همه دانش‌آموزان می‌توانند یاد بگیرند، حتی آن‌هایی که ریاضی و خودکنترلی برایشان دشوار است.» «باید صبورتر باشم، چراکه یادگیری نیازمند زمان و تمرین زیادی‌ است» . «نحوه کارکرد مغز این‌گونه است که... هر فرد یادگیرنده‌ای به‌طور متفاوتی‌ می‌آموزد.