بریده‌هایی از کتاب صد راه برای ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس

وقتی چیزی را یاد می‌گیریم که آن را انجامش دهیم.

ویلیام جیمز پیشنهاد می‌کند که حداقل دو کار را در روز انجام دهیم که تمایل بر روی انجام دادن آنها نداریم. تا با این کار قدرت اراده را زنده نگه داریم.

با کنار گذاشتن تکبر، ما به زندگی هیجان‌انگیز واقعی متصل می‌شویم. و چه می‌شود اگر همیشه به عنوان یک مرد واقعی پدیدار نشویم؟ ‌

ناتانیل برندن می‌گوید: «از ترس و درد باید به عنوان سیگنال‌هایی برای باز کردن چشمانمان استفاده کنیم و نه بستن آنها»

«چرا احساسی که من دارم، وابسته به فکری که در ذهن کس دیگری است باید باشد؟»

وقتی که زمانمان را در ماشین برای گوش دادن به موزیک هیپ هاپ و اخبار ترافیکی صرف می‌کنیم. در واقع در حال ضعیف کردن قالبهای ذهنی‌تان هستیم.

می‌خواهم جوری زندگی کنم که انگار هر لحظه ممکن است بمیرم.

«هنگامی که افکار در درون غارها محبوس‌اند، عشق ریشه‌هایش را در اعماق جهنم می‌گستراند

اگر به شما بگویم در طول اتاق حرکت کنید همگی می‌توانید این کار را بدون افتادن انجام دهید چونکه تمرکز شما بر روی افتادن خواهد بود. اما اگر همین کار را ۱۰ طبقه بالاتر و بین دو ساختمان از شما بخواهم تعداد محدودی می‌توانند آن را انجام دهند. چون تمرکز بر روی افتادن است. تمرکز همه چیز است.

«هیچ راهی به خوشحالی وجود ندارد. خوشحالی خود یک راه است»

به کسانی که جلوی ماشین قهوه‌ساز می‌ایستند و شایعه پراکنی می‌کنند ملحق نشوید. چون این کار انرژی شما را از بین می‌برد و جلوی خوشبین بودن شما را می‌گیرد.

وقتی خوشحالم، شادی را در دیگران می‌بینم. وقتی دلسوزم دلسوزی را در دیگران می‌بینم. وقتی پر از انرژی و امید هستم، فرصت را در اطرافم می‌بینم. اما هنگامی که عصبانیم دیگران را می‌بینم که بی‌دلیل کج خلقند. وقتی افسرده‌ام در نگاه مردم غم می‌بینم. وقتی که خسته‌ام دنیا را خسته کننده و دلگیر می‌بینم. ما همانی هستیم که می‌بینیم!

هنری فورد به همکارانش می‌گفت که: «هیچ‌ کاری نیست که نتوانید از پس آن بربیایید اگر آن را به قطعات کوچک تبدیل کنید»

همه چیز را در همان لحظه انجام بده هیچ چیز غیرضروری‌ای را در آینده‌ات قرار نده.

هرچه بیشتر به خود سخت بگیرید زندگی آسان‌تری در پیش رو خواهید داشت. یا به قول کسانی که در نیروی دریای هستید هرچه بیشتر در زمان صلح عرق بریزید در زمان جنگ کمتر خونریزی می‌کنید.

بسکتبالیست بزرگ جک تویمن هر دورۀ تمرین را با زودتر رفتن به زمین و ۲۰۰ بار پرتاب توپ به سمت سبد شروع می‌کرد. همیشه می‌بایستی ۲۰۰ پرتاب باشد که او آنها را می‌شمرد. و اصلاً مهم نبود که احساس کافی بودن بعد از ۲۰ یا ۳۰ پرتاب به او دست می‌داد. همیشه باید ۲۰۰ پرتاب باشد.

یک نفر سئوال می‌کند که چرا بهترین ایده‌ها، ‌ هنگامی که در زیر دوش هستیم به ذهنمم خطور می‌کند؟ من معمولاً از آن شخص سئوال می‌کنم چه وقت دیگری در طول روز با خودت تنها هستی بدون هیچ مزاحمی؟ ‌ اگر آن شخص صادق باشد جواب می‌دهد هیچ‌وقت!

«هر مشکل در زندگی در دورن خود یک هدیه دربر دارد»

فریب نخورید، می‌توانید با افزایش چالش‌هایی که به ذهنتان می‌دهید می‌توانید یک زندگی، با انگیزه‌های بالا را شروع کنید.

«یک ساعت از زندگی، پرشده با عملکردهای باشکوه و پر از ریسک‌های اشرافی» ‌ این فوق‌العاده است که چه کارهایی می‌شود با انساهایی که یاد‌گرفته‌اند آرام باشند، توجه کنند و تمرکز کنند انجام داد و همچنین یاد گرفته‌اند زمان حال و تمام فرصت‌هایی که شامل آن می‌شود را تحسین کنند.