بریده‌هایی از کتاب همسری در طبقه بالا

داستانی که می‌گویم همهٔ حقیقت نیست. کمی دروغ هم چاشنی آن کردم. باید دروغ را خوشگل جلوه بدهی تا مردم به آن علاقه‌مند شوند.

باید دروغ را خوشگل جلوه بدهی تا مردم به آن علاقه‌مند شوند.

دلم می‌خواست مثل توپی زیر یکی از کوسن‌های کاناپه قایم بشوم تا همهٔ این ماجراها تمام بشود.

کلمهٔ نیاز در این منطقه مفهومی ندارد. همه‌چیز برای آن‌ها خواستن است.

روی یخچال هم چند تکه کاغذ با مگنت چسبانده‌اند. مثل: بچه‌ها؛ زنان آسیب‌دیده از خشونت خانگی؛ بی‌خانمان‌ها؛ محرومان اجتماعی و اقتصادی: همهٔ این لغات یک معنی می‌دهد: «فقر».

به‌جای گفته‌های مردم به چشم‌های آن‌ها دقت کنم. دهان دروغ می‌گوید اما چشم حقیقت را افشا می‌کند.

«ما همدیگه رو داریم.»

مردهایی که با زن‌هایی که چاره ندارند و بدبخت هستند این رفتار را دارند کثیف‌ترین مردها هستند؛

چطور تبدیل به زنی می‌شوی که بابت یک کیف زشت ۲۵۰ دلار می‌پردازی؛ فقط به این دلیل که می‌توانی پولش را بدهی؟

پرورشگاه خوب یاد گرفتم این است که به‌جای گفته‌های مردم به چشم‌های آن‌ها دقت کنم. دهان دروغ می‌گوید اما چشم حقیقت را افشا می‌کند.