بریده‌هایی از کتاب زبور نور

وقتى دیدى مردم عهد و پیمانهایشان درهم و برهم و مختلط شد و امانت‌هایشان سبك شمرده شد پس ملازم خانه خود باش و مالك زبان خود باش و بگیر آنچه را كه مى‌شناسى و واگذار بكن آنچه را كه نمى‌شناسى و به كار شخصى خود بپردازد و در امر عامه دخالت مكن.

بعد امیرالمؤمنین مى‌فرماید: پدر و مادرم فداى گروهى كه نامشان در آسمان شناخته شده است ولى در زمین گمنام هستند. آنان گروهى هستند كه با صبر خود به خدا منت نمى‌گذارند و فدا كردن جان خود در راه حق را بزرگ نمى‌شمارند...اگر تصمیم بگیرند كوهها را از جاى خود بكنند این كار را مى‌كنند.

امام رضا(ع) مى‌فرماید: زود است كه بر مردم زمانى بیاید كه عافیت در آن زمان ده جز باشد نه جز از آن در جدا شدن از مردم و یك جز از آن در سكوت باشد.

ما باید در مسیر رضایت امام عصر(عج) حركت كنیم نه اینكه به امید شفاعت، راه گناه كردن را هموار كنیم.

در یكى از تشرفات مرجع عزیز جهان تشیع آیت‌الله العظمى مرعشى«ره» امام عصر(عج) به ایشان مى‌فرمایند: براى رفع مشكلات یا مالك ۱۰۲ بار، یا عزیز ۱۰۵ بار، یا غالب ۱۰۴۴ بار بگوئید.

صاعقه در وقت نزدیكى ظهور امام مهدى به طورى زیاد مى‌شود كه مردى نزد جماعتى مى‌آید و سؤال كند كه امروز صاعقه به چه كسى

و این دعائیست كه حضرت ولىعصر (عج) به من آموخت: «رب من ذا الذى دعاك فلم تجبه و من ذا الذى سالك فلم تعطه و من ذا الذى ناجاك فخیبته او تقرب الیك فابعدته...».یعنى: بار خدایا چه كسى دعا كرد و تو او را اجابت نفرمودى؟ كدامیك از بندگانت دست نیاز به سوى تو دراز كرد و تو او را محروم نمودى؟

و چه خوش گفته حافظ شیرازى: چو مستعد نظر نیستى وصال مطلب!!.

مردى خدمت امیرالمؤمنین على(ع) آمد و عرض كرد: اى امیرمؤمنان! به ما از مهدى آل محمد(ص) خبر ده؟ حضرت فرمود: آنگاه كه روندگان بروند، زمان‌ها بگذرد و مؤمنان كمیاب شوند و فراهم آمدگان نابود شوند در آن زمان خواهد آمد.

او را غیبتى است كه روزهایش بسیار و مدتش طولانى پس مخلصان، منتظر خروجش باشند و اهل تردید انكارش كنند و جاهلان یاد او را به استهزاء گیرند و وقت‌گذاران (تعیین‌كنندگان وقت ظهورش) در آن دروغگو شوند و عجله كنندگان در آن هلاك گردند و تسلیم شوندگان در آن نجات یابند.