بریده‌هایی از کتاب چو مرغ شب خواندی و رفتی

حضوری بودی از حجمی فراموش

میونِ سبزها نامِ تو رویید سکوتِ سبز و آرامِ تو رویید

جوونای قلعۀ پیر همه روزها به نخجیر شبا در پای آتیش همه‌اش در رقص شمشیر...

تو خندیدی و نامت آشنا شد

من از رنگِ بی‌رنگیم در ملالم تو سرخی و سبزی سپیدی سیاهی من اینم که هستم همینم در این صف که می‌بینی عاشق‌ترینم