بریده‌هایی از کتاب وقتی بهترین تو کافی نیست

به اسب‌های مرده شلاق نزنید. مدام اشتباه‌های خود را یکی پس از دیگری مرور نکنید. به خاطر داشته باشید که همه در برهه‌هایی از زندگی اشتباه می‌کنند. شما نیز پیش از آنکه قدم به بهشت بگذارید، بارها و بارها اشتباه خواهید کرد. نگاه به خودتان به‌عنوان فردی بی‌ارزش، غیرمفید و ناامید را متوقف کنید و بدانید انسان باارزشی هستید و زندگی و ویژگی‌های منحصربه‌فردی روی این کرهٔ خاکی دارید.

بسیاری از انسان‌ها درون یک کابوس زندگی می‌کنند، درحالی‌که قرار بود رؤیاهایشان محقق شود.

کمال‌طلبِ مغلوب هرگز به عالی‌بودن رضایت نمی‌دهد و می‌خواهد همه‌چیز کامل و بی‌عیب‌ونقص باشد. او در هر کاری عیب‌وایرادهایی می‌یابد. ممکن است چنین فردی از استعداد لئوناردو داوینچی برخوردار باشد و مانند داوینچی بگوید: «من به خداوند و انسان‌ها توهین کردم، زیرا آثارم هرگز آن‌طور که باید می‌بودند، نشدند.» مسلماً لئوناردو داوینچی آثارش مشکلی نداشت، بلکه نگرش او به کارش بود که باعث گفتن چنین جملاتی می‌شد.

خداوند برای کمک به اف‌بی‌آی اثر انگشت‌های متفاوت در مردم ایجاد نکرده است، اما مطمئنم اگر کسی از خانهٔ ما دزدی کند، خوشحال می‌شویم پلیس از این تفاوت برای یافتن دزدان استفاده کند.

یادتان باشد که شما مسئول شادی و خوشبختی دیگران نیستید. می‌توانید همهٔ تلاش خود را کنید که دربارهٔ نیازها و خواسته‌های دیگران حساس باشید و اگر کاری از دستتان برآید انجام دهید، اما عده‌ای هرچه هم که شما بکوشید، شادمان نمی‌شوند و فقط خودتان را خسته خواهید کرد. عکس این مطلب نیز درست است. کسی مسئول حال خوش یا ناخوش شما نیست. مسئولیت خوشبختی و شادکامی شما فقط متوجه خودتان است.

دکتر براندن در ادامه برای رسیدن به زندگی هشیارانه به مواردی اشاره می‌کند: فکرکردن، حتی وقتی دشوار باشد؛

چه بپذیرید یا نپذیرید، همهٔ بچه‌ها می‌خواهند رضایت پدر و مادرشان را به‌دست آورند-کاری که باعث افتخار والدینشان شود. و هیچ‌چیز به‌اندازهٔ این به آنها آسیب نمی‌زند که برای انجام کاری که گمان می‌کردند باعث خوشحالی و افتخار والدینشان می‌شود، از سوی پدر یا مادر سرزنش شوند.

چند روز پیش روی سپر خودرویی عبارتی را خواندم که باعث خنده‌ام شد: «آن‌که با بیشترین اسباب‌بازی بمیرد، برنده است.»

کسانی که در گذشته به‌سر می‌برند، در توهم و خیال زندگی می‌کنند. این موضوع، به‌ویژه دربارهٔ کمال‌طلب‌های مغلوب صدق می‌کند.

برگهٔ کاغذی بردارید و به دو ستون تقسیم کنید. سمت راست کاغذ کارهایی را که مسئولیتش بر عهدهٔ شماست بنویسید و سمت چپ چیزهایی را که مسئولیت و نقشی در آنها ندارید.

تلاش برای شفاف‌دیدن اوضاع‌واحوال؛ توجه به واقعیت‌ها، چه دردناک باشد، چه نباشد (نقطهٔ مقابل اکراه در دیدن واقعیت‌ها)؛ میل به خطرکردن، حتی وقتی می‌ترسید و نگران هستید؛ نگاه صادقانه با خود؛ فاصله‌گرفتن از دنیای خیال؛ تمایل به اصلاح اشتباه‌های گذشته. و به این موارد مطلبی را که پیش‌تر من گفته‌ام بیفزایید: عمل‌کردن برخلاف احساسات (پیروی از عقل به‌جای دل و احساس.)

زنان زیادی برخورده‌ام که برای مردانی که به‌راستی لیاقتش را ندارند، زندگی‌شان را تباه کرده‌اند. آنها سیگنال‌هایی را که دریافت می‌کنند، نادیده می‌گیرند و چشمشان را روی واقعیت‌ها می‌بندند. این افراد باید بنگرند که از زندگی زناشویی چه چیزی نصیبشان شده است. اما چون چیزی جز عشق را نمی‌شناسند، می‌خواهند با پنهان‌کردن

«مدت‌زمانی که با فرزندانتان می‌گذرانید مهم نیست، مهم کیفیت آن است.»