بریده‌هایی از کتاب فارست گامپ

انتخاب راه مستقیم و ساده زیستی اولین عامل تضمین كننده در سعادت و خوشبختی است، در حالیكه زیركی، طمع و دورویی در آن سوی زندگی قرار می‌گیرند.

زندگی همانند یك سئوال چهار گزینه‌ای است، اما این سئوال پاسخ صحیح و مشخصی ندارد، بلكه هر یك از افراد با انتخاب یكی از گزینه‌های آن مسیر زندگی خود را مشخص می‌كنند و تفاوت‌ میان آنها سرنوشت‌ها را رقم می‌زند و افراد را در شرایط مختلف زندگی قرار می‌دهد. در پس هر یك از گزینه‌ها، گزینه‌های فراوانی وجود دارد، اما شرط بر آن است كه با انتخاب یك گزینه به دیگر گزینه‌ها دست پیدا كنیم.

زندگی مثل یك جعبه شكلات است كه هیچ‌كس نمی‌داند در چه شرایطی باید كدام یك از شكلات‌های آن را برداشت.

جنی بزرگ شده بود و با موهای مشكی زیبا، صورت قشنگ و قد بلند روبروی من ایستاده بود.

من در تمام زندگی‌ام سعی كردم كار درست را انجام دهم، اگرچه همیشه در رویا بودم. من به هر چیزی كه فكر می‌كردم، به واقعیت تبدیل می‌شد. من هنوز هم می‌توانم به گذشته برگردم و سرنوشت خودم را عوض كنم، نه این‌كه مانند طبل فقط صدا داشته باشم و ذاتاً توخالی باشم. حتماً منظور مرا می‌فهمید.

خانم هندرسن بعنوان جایزه دو كتاب به من داد و از من خواست در خانه آن‌ها را بخوانم. یكی از آن‌ها كتاب تام سُوپر بود كه قرار شد پس از مطالعۀ كتاب، خانم هندرسن از من امتحان بگیرد. من امتحان را دوست نداشتم، اما مطمئن بودم كه خواندن كتاب‌ها لذت‌بخش خواهد بود.

تنها كسی كه با من مهربان بود جنی كِرِن بود. او هیچگاه مرا تعقیب نمی‌كرد، به من نمی‌خندید و همیشه به من اجازه می‌داد كه در صندلی اتوبوس مدرسه كنار او بنشینم و در طول راه با او حرف بزنم.

در بعدازظهرهای فصل تابستان، هنگامی كه هوا بسیار گرم بود، او مرا در اتاق نشیمن كه بسیار خنك بود، می‌برد و برایم شربت آبلیمو درست می‌كرد. سپس با من دربارۀ موضوعات مختلف زندگی صحبت می‌كرد. او طوری با من حرف می‌زد كه انگار با گربه یا یك سگ حرف می‌زند. او همه چیز را به وضوح برایم توضیح می‌داد. من صحبت‌های او را دوست داشتم و صدای او برایم آرام‌بخش بود.

با صحبت‌های او مطمئن بودم كه یك آدم احمق هستم. زیرا من هیچ دلیل مشخصی از زندگی و ادامۀ آن در آینده نداشتم.