بریده‌هایی از کتاب مغز شما همیشه گوش می دهد

افرادی که از بحران‌های عاطفی گذشته عذاب می‌کشند آمیگدالشان بیش‌ازحد فعال می‌شود، در نتیجه بیش‌ازحد گوش‌به‌زنگ می‌شوند و همیشه منتظر هستند که اتفاق بدی رخ دهد و در موقعیت‌های اجتماعی نگران‌اند. وقتی فعالیت آمیگدال بیش‌ازحد کم باشد، شخص ترس کمتری حس می‌کند، مانند صخره‌نوردان

من منحصربه‌فرد هستم. از مقایسه کردن خودم با دیگران دست می‌کشم. من انسانی قوی و مستقل هستم. من بهترینِ خودم می‌شوم، نه بهترینِ شخص دیگری. من سخت تلاش می‌کنم.

«هرگز دیر نیست... تا همان شخصی که می‌خواهید شوید... شما می‌توانید تغییر کنید یا همانجا بمانید. هیچ قانونی برایش وجود ندارد... امیدوارم زندگی‌ای را خلق کنید که به آن افتخار می‌کنید، و اگر حس می‌کنید به زندگی‌تان افتخار نمی‌کنید، امیدوارم قدرت این را داشته باشید تا همه‌چیز را از ابتدا شروع کنید.»

۱. چه کسی هستید؟ اسمتان چیست؟ ۲. دوست دارید چه کاری انجام دهید؟ برای مثال، نوشتن، آشپزی، طراحی، خلق کردن، سخنرانی، تدریس، اعداد و ارقام و مسائل مالی و .... برای روشن شدن هدفتان باید از خود بپرسید: آن‌چه کاری است که انجام می‌دهم و احساس می‌کنم می‌توانم به دیگران نیز یاد دهم؟ ۳. آن کار را برای چه کسی انجام می‌دهید؟ یا کار شما چگونه به دیگران مربوط می‌شود؟ ۴. این افراد چه چیزی از شما می‌خواهند یا به چه چیزی نیاز دارند؟ ۵. کاری که شما انجام می‌دهید چگونه در آن‌ها تغییر ایجاد می‌کند؟

وقتی مغز شما به اژدهایان یا مورچه‌ها گوش می‌دهد، به راحتی فراموش می‌کنید چه چیزی در زندگی‌تان مهم است و چه رسالتی بر دوشتان است.

یک سری عبارات تأکیدی به شما می‌دهم که هر روز آن‌ها را تکرار کنید یا با آن‌ها مدیتیشن انجام دهید و بتوانید اژدهایان خود را رام و آرام کنید. برخی اژدهایان گذشته خود را با شما به اشتراک خواهم گذاشت و به شما می‌گویم چگونه من را شکنجه داده‌اند، روی من تأثیر گذاشته‌اند و به برخی موفقیت‌هایم دامن زده‌اند.

کسانی که وجود اژدهایان را انکار می‌کنند معمولا اژدهایان از درون آن‌ها را می‌خورند. اورسولا کروبو لو گین، کتاب موج در ذهن

افسانه‌ها چیزی بیش از حقیقت هستند: نه به این دلیل که به ما می‌گویند اژدهایان وجود دارند، بلکه به این دلیل که می‌گویند می‌توانیم اژدهایان را شکست دهیم.

یک فکر بی‌ضرر است مگر اینکه آن را باور کنید. این افکار ما نیستند که باعث رنجمان می‌شوند، بلکه وابستگی‌مان به آن افکار ما را می‌رنجاند. چسبیدن به یک فکر به این معناست که باور کنیم آن فکر حقیقی است، بدون اینکه هیچ تحقیقی درباره‌اش انجام دهیم. یک باور همان فکری است که سال‌هاست به آن چسبیده‌ایم.

افکار خودکار هستند. آن‌ها بسیار اتفاقی رخ می‌دهند. تنها به این دلیل که به چیزی فکر می‌کنید دلیل نمی‌شود آن فکر صحت داشته باشد. افکار دروغ می‌گویند. آن‌ها بسیار زیاد دروغ می‌گویند و همین افکار بدون فکر و بدون بررسی هستند که شادی شما را می‌ربایند. اگر افکار غلط خود را زیر سؤال نبرید و آن‌ها را صحیح نکنید، آن‌ها را باور می‌کنید و طوری رفتار می‌کنید که انگار صددرصد درست هستند.